Bijstandsmoeder Nasrien wil meer geld: “We krijgen veel te weinig”

Voor alleenstaande moeder Nasrien en haar vier kinderen is armoede dagelijkse realiteit. Ze leven van €80 leefgeld per week en worstelen met de schulden die Nasrien door haar ex-man heeft opgebouwd. Haar zoon Zakariyya, 16 jaar oud, voelt de impact hiervan dagelijks. Door hun financiële situatie wordt hij gepest en uitgesloten, wat hem emotioneel zwaar valt. “Ik voel me machteloos,” vertelt Nasrien in een openhartig gesprek.

Gepest om Armoede: De Strijd van Zakariyya

Zakariyya lijdt onder de gevolgen van armoede. Hij krijgt vaak te horen dat hij altijd dezelfde kleding draagt, iets wat voor hem buiten zijn controle ligt. “Wat moet ik anders? Ik heb gewoon niks,” legt hij uit. Zijn moeder kan het zich simpelweg niet veroorloven om regelmatig nieuwe kleding te kopen. Nasrien vertelt: “Door de stress eet hij vaak ongezond, omdat dat goedkoper is. Daardoor krijgt hij opmerkingen zoals: ‘Geen wonder dat jullie arm zijn, jij eet alles op.’”

Op school ervaart Zakariyya niet alleen emotionele pesterijen; hij heeft fysiek geweld moeten doorstaan. Hij is betast, gestoken en liep zelfs een hersenschudding op door toedoen van zijn pesters. Ondanks de moeilijke omstandigheden probeert Zakariyya sterk te blijven en zich staande te houden, maar de constante afwijzing en het gebrek aan begrip maken zijn situatie ondraaglijk. “Zijn ziel is gebroken,” zegt Nasrien met pijn in haar stem.

De Ondraaglijke Last op Een Gebroken Gezin

Nasrien leeft al 24 jaar in armoede en draagt een zware last op haar schouders. Haar vier kinderen, waaronder zoons Zakariyya (16) en Fayyaad (18), en dochters Inayah (20) en Mia (23), hebben allemaal te maken met de gevolgen van armoede. Haar oudste dochter Mia is mantelzorger voor het gezin en probeert ondanks alles te studeren. Naast de financiële problemen heeft het gezin ook te maken met gezondheidsproblemen; Nasrien lijdt aan chronische sarcoïdose, een ernstige auto-immuunziekte die haar energie en mogelijkheden om voor haar gezin te zorgen beperkt.

Door hun financiële situatie zijn ze aangewezen op de Voedselbank en schuldsanering. Nasrien ziet dagelijks hoe haar kinderen lijden onder de armoede. Haar zoon Zakariyya heeft al vroeg gemerkt dat hun leven anders is dan dat van anderen. “Toen ik jonger was, hoorde ik klasgenoten vertellen over vakanties en uitstapjes die ik nooit had,” vertelt hij. Om erbij te horen, vertelde hij soms leugentjes over wat hij in het weekend had gedaan, uit angst dat anderen de waarheid zouden ontdekken.

Eenzaamheid en Een Gebroken Hart

De ervaring van armoede eist een zware tol op het gezin. Nasrien legt uit hoe moeilijk het is om haar kinderen te helpen omgaan met hun situatie. “Als moeder wil ik mijn kinderen nooit leren om te liegen, maar ik begrijp dat Zakariyya zich soms anders voordoet om het pestgedrag te vermijden.” De pesterijen en het sociale isolement hebben hun sporen nagelaten bij Zakariyya, die zich vaak machteloos en gebroken voelt. Hij durft zelfs niet meer te dromen over een normale jeugd of de mogelijkheid om te ontsnappen aan zijn situatie.

Gebrek aan Hulp van de School

Hoewel Nasrien hoopte dat de school een veilige omgeving zou bieden, heeft Zakariyya weinig steun ervaren van docenten. Volgens zijn leraren wordt hij niet gepest, een uitspraak die hij zelf tegenspreekt. Onlangs werd hij zelfs publiekelijk aangesproken door een leraar, die beweerde dat Zakariyya’s gedrag voortkwam uit een ‘onveilige thuissituatie’. “Dat was zo vernederend,” vertelt hij. Hoewel hij zich uitsprak tegen deze beschuldiging, moest hij uiteindelijk zijn excuses aanbieden.

Toch blijft Zakariyya sterk. Hij heeft geleerd om voor zichzelf op te komen en zijn stem te laten horen, ook al voelt hij zich vaak onbegrepen. “Ik ben sterker geworden en ik ben trots op mijn moeder. Ondanks alles zijn we als gezin heel sterk,” zegt hij.

Nasrien’s Dagelijkse Strijd in Armoede

Voor Nasrien is het leven in armoede een oneindige strijd. Ze moet haar situatie voortdurend uitleggen aan hulpverleners en hoopt dat ze begrepen wordt. Door de bureaucratie en wisselingen in personeel wordt haar verhaal vaak opnieuw opgestart, iets wat veel energie kost. “Ik hoop dat mensen mij geloven als ik zeg dat ik al 24 jaar in armoede leef,” legt ze uit. Ze voelt zich vaak gedwongen om haar situatie te bewijzen, terwijl ze vooral behoefte heeft aan begrip en echte hulp.

Nasrien merkt dat hulpverleners vaak een verkeerd beeld hebben van haar gezin. Ze zien haar soms als een dominante moeder, terwijl ze alleen maar probeert haar kinderen te beschermen tegen de harde werkelijkheid. “Ze denken dat ik mijn dochters dwing om een hoofddoek te dragen, terwijl dat volledig hun eigen keuze is,” zegt ze. Ze wenst dat hulpverleners verder zouden kijken dan alleen de oppervlakte en werkelijk in contact zouden komen met haar gezin.

De Schaduw van Een Verleden Met Geweld

Naast financiële problemen draagt Nasrien ook de littekens van een gewelddadig verleden. Haar ex-man mishandelde en misbruikte haar, en liet haar achter met grote schulden. Zelfs nadat hij uit huis werd gezet, bleef hij haar en de kinderen lastigvallen. Hij wachtte regelmatig in het trappenhuis, wat veel stress veroorzaakte bij het gezin. “Als de deurbel gaat, schrikken we ons soms nog steeds rot. We zijn bang dat hij terug is,” zegt Nasrien.

De angst en onzekerheid die haar ex-man naliet, hebben een diepe impact gehad op het gezin. Zakariyya twijfelt zelfs of hij zelf ooit vader wil worden, uit angst om dezelfde fouten te maken. “Straks word ik net als hij. Wie helpt me om die angst te overwinnen?” vraagt hij zich af.

Armoede in Nederland: Een Realiteit voor Veel Kinderen

Armoede is een groot probleem in Nederland. Eén op de twaalf kinderen groeit op in armoede, wat betekent dat gemiddeld twee kinderen per schoolklas in een financieel kwetsbare situatie zitten. Deze kinderen ervaren vaak stress en gevoelens van uitsluiting. Simpele dingen, zoals verjaardagen, zijn soms al lastig voor hen omdat ze geen cadeautje kunnen meenemen of niet kunnen trakteren.

Volgens het Nederlands Jeugdinstituut heeft armoede een negatieve invloed op het welzijn van kinderen en kan het leiden tot sociale uitsluiting. De stress die armoede met zich meebrengt, kan de ontwikkeling van kinderen ernstig belemmeren, iets wat Nasrien en haar gezin dagelijks ervaren.

Nasrien en Zakariyya Blijven Strijden

Ondanks de vele tegenslagen blijft Nasrien vechten voor een betere toekomst voor haar kinderen. Ze hoopt op begrip en steun van hulpverleners die verder kijken dan hun dossiers en werkelijk luisteren naar de noden van haar gezin. “Ik wil dat mijn kinderen een kans krijgen, dat ze niet hoeven te liegen over hun situatie en zich niet hoeven te schamen,” zegt ze. Voor Zakariyya is de steun van zijn moeder essentieel. Samen bouwen ze verder aan hun toekomst, ondanks de obstakels die hen in de weg staan.

Het verhaal van Nasrien en Zakariyya toont de harde realiteit van armoede en de impact die het heeft op gezinnen. Het is een krachtig voorbeeld van moed en doorzettingsvermogen, een herinnering aan de vele gezinnen in Nederland die dagelijks strijden tegen de beperkingen van armoede.