Connect with us

Actueel

Lex rijdt 9 km te snel naar stervende zoon en krijgt een bon: ”Geen begrip”

In sommige situaties is het begrijpelijk dat je even te hard rijdt. Wanneer een geliefde op sterven ligt, bijvoorbeeld. Voor Lex Vos en zijn vrouw werd dit harde realiteit toen ze op weg waren naar hun zoon die in kritieke toestand in het ziekenhuis lag. Wat volgde was niet alleen het verlies van hun zoon, maar ook een pijnlijke confrontatie met het systeem. Ondanks de noodsituatie kreeg het stel een boete voor te hard rijden, zonder dat het Openbaar Ministerie (OM) veel begrip toonde voor hun situatie.

Een nachtmerrie voor elke ouder

Het was rond 03:15 uur ’s nachts toen Lex en zijn vrouw het telefoontje kregen dat geen enkele ouder ooit wil ontvangen. Hun zoon had een hersenbloeding gehad en werd met spoed opgenomen in het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Het koppel, dat in Amsterdam woont, aarzelde geen moment. Ze stapten onmiddellijk in de auto om zo snel mogelijk naar hun zoon te rijden. De afstand tussen Amsterdam en Groningen is ruim 180 kilometer, en elke minuut kon het verschil maken.

Tijdens hun haastige rit richting Groningen deden Lex en zijn vrouw er alles aan om zich aan de verkeersregels te houden, ondanks de intense emotionele stress waarin ze verkeerden. Het was echter onderweg, om precies te zijn om 05:15 uur, dat ze werden geflitst. Lex reed op dat moment 9 kilometer per uur te hard, wat resulteerde in een boete van 88 euro. Onder normale omstandigheden zou hij deze boete zonder bezwaar hebben betaald, maar deze situatie was allesbehalve normaal.

Verlies van hun zoon

Kort na het telefoontje dat hun leven veranderde, overleed hun zoon aan de gevolgen van de hersenbloeding. De rit naar Groningen, die al een emotionele achtbaan was geweest, eindigde in een onvoorstelbaar verlies. Te midden van het verdriet en de rouw, ontving het stel een boete voor hun snelheidsovertreding. Lex besloot in beroep te gaan tegen de boete en legde aan het Openbaar Ministerie de uitzonderlijke omstandigheden uit. Hij hoopte op begrip voor de situatie, gezien het feit dat ze op weg waren naar hun stervende zoon en slechts 9 kilometer per uur te hard hadden gereden, midden in de nacht en op een vrijwel lege weg.

“Ik heb me enorm ingehouden”

In een interview met De Telegraaf vertelt Lex dat hij de boete onder normale omstandigheden zonder probleem zou hebben betaald. Maar deze keer voelde hij dat het anders lag. “Als je te hard rijdt in een drukke binnenstad, dan is dat natuurlijk gevaarlijk. Maar dit was midden in de nacht, er was niemand op de weg, en het ging om slechts negen kilometer te hard. Ik heb me enorm ingehouden de hele reis, het is alleen daar even misgegaan,” legt hij uit.

Hoewel Lex erkent dat verkeersregels er zijn om de veiligheid te waarborgen, vond hij dat de omstandigheden waarin hij zich bevond bijzonder waren en dat dit enige flexibiliteit van het OM zou rechtvaardigen.

Geen begrip van het OM

Lex had gehoopt dat het Openbaar Ministerie zijn situatie zou begrijpen en de boete zou laten vallen, gezien de omstandigheden. Tot zijn verrassing toonde de officier van justitie echter weinig empathie. In plaats van de boete te laten vervallen, werd hem slechts een korting van 50% aangeboden, waardoor hij nog steeds 39 euro moest betalen.

“Wie beslist zoiets?” vraagt Lex zich af. “Je moet betalen of niet, maar korting vind ik heel gek.” Hij legt uit dat het hem niet om het geld gaat, maar om de manier waarop de situatie is afgehandeld. “Ik vond de hele afhandeling niet echt vriendelijk. Het kwam erg koud over allemaal.”

Voor Lex voelde het alsof het systeem geen ruimte had voor menselijke emoties of uitzonderlijke situaties. Ondanks het feit dat hij zich in een van de zwaarste periodes van zijn leven bevond, bleef het OM strikt vasthouden aan de regels zonder rekening te houden met de persoonlijke tragedie waarmee hij en zijn vrouw werden geconfronteerd.

Een bittere nasmaak

Uiteindelijk besloot Lex de 39 euro te betalen, niet omdat hij vond dat de boete rechtvaardig was, maar omdat hij geen zin had in meer gedoe. “Ik wilde gewoon kunnen rouwen om mijn zoon,” vertelt hij. Het verlies van hun zoon was al zwaar genoeg, en hij wilde niet nog meer stress over een boete die, gezien de omstandigheden, onbelangrijk leek in vergelijking met het verdriet dat hij en zijn vrouw doormaakten.

Hoewel Lex de kwestie uiteindelijk heeft afgesloten door de boete te betalen, blijft de ervaring hem bezighouden. Voor hem gaat het niet om het geld, maar om de gevoelloze manier waarop het OM met de situatie omging. “Het voelde alsof er geen ruimte was voor begrip of menselijkheid,” zegt hij.

De reactie van het publiek

Het verhaal van Lex en zijn vrouw heeft veel reacties losgemaakt, zowel in de media als op sociale platforms. Velen hebben hun medeleven betuigd en vinden dat het OM in dit geval coulanter had moeten zijn. “In sommige situaties moet je naar het geheel kijken en niet alleen naar de regels,” stelt een van de reacties. Mensen uiten hun steun voor Lex en zijn vrouw en vinden dat ze in deze moeilijke tijd niet hadden moeten worden belast met een boete.

Toch zijn er ook mensen die wijzen op het belang van verkeersveiligheid en vinden dat de wet voor iedereen gelijk moet zijn. Ze benadrukken dat regels er zijn om gevolgd te worden, ongeacht de omstandigheden. Hoewel dit argument geldig is, roept het verhaal van Lex vragen op over hoe strikt de regels moeten worden gehanteerd in situaties waar emoties en noodsituaties een grote rol spelen.

Wat vind jij?

Het incident met Lex en zijn vrouw roept bredere vragen op over de flexibiliteit van het juridische systeem in noodsituaties. Moet er in extreme gevallen meer ruimte zijn voor uitzonderingen? Kunnen menselijke emoties en tragedies meegenomen worden in de afweging van een boete? Voor Lex en zijn vrouw kwam de boete als een extra klap in een periode van intens verdriet. Wat vind jij van de beslissing van het OM? Moeten de regels strikt worden gehandhaafd, of is er ruimte voor begrip in situaties zoals deze? Deel je mening in de reacties en toon je steun aan Lex en zijn familie door dit verhaal te delen.