Andrea (31) uit Eindhoven komt niet rond: ´Dankzij ouders heb ik uitkering´

Andrea, een 31-jarige vrouw uit Eindhoven, staat voor een zware opgave. Maandelijks is het een uitdaging om rond te komen, wat leidt tot momenten van wanhoop. “Het is vreselijk om elke dag in een lege portemonnee te kijken. Ik haal geen plezier meer uit mijn leven,” deelt ze.

De Impact van een Scheiding

Opgegroeid in een sociale huurwoning, worstelt Andrea al jaren met de emotionele gevolgen van de scheiding van haar ouders.

“Mijn ouders hadden constant ruzie, wat begon toen ik twaalf was. Uiteindelijk gingen ze uit elkaar toen ik achttien was.” Deze veranderingen hebben een enorme impact op haar gehad. “De stabiele thuissituatie die anderen hadden, was voor mij plotseling verdwenen. Het was ontzettend moeilijk om hiermee om te gaan.”

Verlies van Verbinding

Andrea’s vader verhuisde naar Helmond, ver weg van haar woning. “Dat is best ver, dus ik zie hem niet vaak.” Ondanks haar pogingen om deze situatie te accepteren, kan ze het niet loslaten. “Mijn hele leven voelde alsof het in stukken viel. Het beeld dat ik had van hoe mijn leven eruit zou zien, was volledig kapot.”

Terugtrekken uit het Leven

Hoewel ze naar school ging, sportte en een bijbaantje had, trok Andrea zich steeds meer terug. “Ik kon het gewoon niet verwerken,” zegt ze. “Het liefst lag ik dagenlang op de bank zonder iemand te zien. Door de scheiding had ik geen energie meer.” Haar moeder, bezorgd om haar dochter, probeerde haar aan te sporen haar leven weer op te pakken.

Onbegrepen Stress

Andrea voelde zich niet altijd begrepen door haar moeder. “Ze vond dat ik overdreef. Dat haalde ik uit haar woorden, alsof ze me de schuld gaf.

Ik had gehoopt dat ze samen zouden blijven, ook voor mij.” De stress werd te veel voor Andrea; ze stopte met school en verwaarloosde haar werk. “Ik wilde het wel, maar ik kon het gewoon niet meer opbrengen.”

Leven van een Uitkering

Nu leeft Andrea al elf jaar van een uitkering. “Soms heb ik goede dagen en voel ik me weer iets beter, maar dan komt er altijd wel weer een terugval. Mijn uitkering is ook niet erg hoog,” legt ze uit. “Iedereen in een vergelijkbare situatie kan dit begrijpen. Ik doe wat ik kan om het hoofd boven water te houden.”

Emotionele Strijd in de Supermarkt

Er zijn momenten waarop Andrea in de supermarkt staat en ineens in tranen uitbarst. “Ik ben ook maar een mens. Ik wil ook leuke dingen doen en genieten van lekker eten.”

De schuldgevoelens over haar situatie zijn vaak aanwezig, maar ze legt de verantwoordelijkheid bij haar ouders. “Misschien klinkt het vreemd voor anderen, maar ik geef mijn ouders de schuld van hoe ik nu leef.”

De Weg Vooruit

Hoewel haar ouders hun leven weer hebben opgepakt en nieuwe partners hebben gevonden, voelt Andrea zich nog steeds gevangen in haar situatie. “En ik? Ik zit hier nog steeds.” De toekomst lijkt onzeker, maar Andrea blijft hopen op betere dagen.