Kevin heeft helemaal geen armen en benen, dreigt uitkering te verliezen

Een man die zonder armen en benen is geboren, wordt gedwongen om ongelooflijk genoeg drie keer per jaar aan te tonen dat hij niet in staat is om te werken.

Kevin, 58 jaar oud, is ontzet over deze situatie en voelt zich telkens opnieuw niet serieus genomen.

Kevin Donnellon, die thalidomide heeft overleefd, is teleurgesteld in het uitkeringssysteem, omdat hij herhaaldelijk moet bewijzen dat hij niet ‘fit genoeg’ is om te werken.

Kevin, een 58-jarige man uit Crosby, wordt opgeroepen om een vragenlijst van maar liefst 24 pagina’s in te vullen om zijn uitkering te behouden, iets wat hij al jarenlang drie keer per jaar moet doen.

Hij zegt verbijsterd: “Het is niet zo dat mijn armen en benen ineens zijn aangegroeid.”

Kevin heeft altijd hard gewerkt totdat hij vijftien jaar geleden rugproblemen kreeg als gevolg van het dragen van beenprothesen en diabetes type 2.

Hij heeft ook een graad in sociale wetenschappen en werkte met volwassenen met leerproblemen, zij het op vrijwillige basis.

Hij legt uit: “Mijn laatste betaalde baan was vijftien jaar geleden. Nu ben ik helaas niet meer zo gezond.

Ik heb last van rugproblemen als gevolg van de prothesen die ik altijd droeg. Dat waren niet de prothesen die ze nu hebben. Ik heb er veel last van.”

Kevin bekritiseert de regering omdat ze zich, in plaats van te richten op asielzoekers die niet willen werken, volgens hem richten op gehandicapten.

Hij merkt op dat veel van zijn vrienden dezelfde brief ontvangen en er erg bezorgd over zijn, omdat ze bang zijn hun uitkering te verliezen.

Hij sneert: “Vorig jaar moest ik het formulier twee keer invullen. Op eerste kerstdag moest dat voor de derde keer. Gelukkig kerstfeest.”

Kevin vindt de vragen in de formulieren buitengewoon opdringerig en erg persoonlijk. Hij is van mening dat zijn gegevens, gezien zijn aandoening, al in het systeem zouden moeten staan.

Een woordvoerder van de Britse uitkeringsinstantie beweert dat alles volgens de procedure verloopt, wat Kevin begrijpelijkerwijs niet accepteert.

Hij concludeert: “In het verleden heb ik zoveel gewerkt als ik kon, maar tegenwoordig kan ik niet meer werken.

Ik zou het heel graag willen, maar ik heb geen armen en benen. Dat ik dit steeds opnieuw moet bewijzen, vind ik ronduit schandalig.”