algemeen
“Doodsbang”: Maartje Van Neygen onthult droevig nieuws over gezondheid
Maartje Van Neygen doorbreekt taboe: “Endometriose heeft mijn leven veranderd, maar niet mijn kracht”
Een leven vol uitdagingen
Maartje Van Neygen (29), dochter van het geliefde zangduo Erik en Sanne, spreekt voor het eerst uitgebreid over de gezondheidsstrijd die haar al jaren in de greep houdt. Ze lijdt aan endometriose, een chronische aandoening waarbij weefsel dat lijkt op baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder groeit. Deze aandoening treft naar schatting één op de tien vrouwen en kan leiden tot hevige pijn, vermoeidheid en vruchtbaarheidsproblemen.
Voor Maartje is het geen abstracte diagnose, maar een dagelijkse realiteit die haar zowel fysiek als emotioneel heeft gevormd. “Ik heb geleerd om mijn grenzen te respecteren,” vertelt ze. “Maar dat betekent niet dat het gemakkelijk is.”
Zware impact op haar zwangerschappen
De ziekte beïnvloedde elke stap van Maartjes moederschapstraject. Tijdens haar derde zwangerschap kreeg ze te maken met een gedraaide eierstok, wat ondraaglijke pijn veroorzaakte. “Ik was nog maar een schim van mezelf,” zegt ze openhartig. “Drie maanden lang leefde ik op morfine. Ik was doodsbang om mijn kindje te verliezen.”
Daarvoor had Maartje al te maken met andere complicaties: hevige bloedingen, een miskraam en hyperemesis gravidarum, een aandoening die extreem zwangerschapsbraken veroorzaakt en veel energie vergt van moeder en kind. Haar oudste zoon Artie werd te vroeg geboren via een spoedkeizersnede, een ingrijpend moment dat diepe sporen naliet.
Gelukkig verliep de geboorte van dochter Ada rustiger. Zij kwam gezond ter wereld na 36 weken zwangerschap. Toch vertelde haar gynaecoloog dat een derde kind lichamelijk te riskant zou zijn. “Dat nieuws was pijnlijk,” geeft Maartje toe. “Maar ik wist dat mijn gezondheid en die van mijn gezin voorop moesten staan.”
Dagelijkse strijd met pijn
Vandaag probeert Maartje stap voor stap haar leven opnieuw vorm te geven. De medische behandelingen bieden soms verlichting, maar niet altijd. Daarom zocht ze zelf naar manieren om de pijn draaglijker te maken. Ze vond steun in meditatie en reiki, een alternatieve therapievorm die focust op energie en ontspanning.
“Een knuffel, een hand op je schouder of gewoon écht gezien worden kan al een verschil maken,” zegt Maartje. Ze benadrukt dat de kracht van kleine gebaren vaak wordt onderschat.
De chronische pijn is er nog steeds, maar ze weigert zich te laten neerhalen. “Ik heb dagen waarop het zwaar is, maar ik wil niet dat mijn kinderen mij alleen herinneren als iemand die leed. Ik wil hen laten zien dat veerkracht bestaat.”
Doorbreken van het taboe
Met haar openhartige verhaal hoopt Maartje vooral het taboe rond endometriose te doorbreken. Volgens haar lijden veel vrouwen in stilte, vaak omdat de diagnose laat wordt gesteld of omdat de klachten niet serieus worden genomen.
“Ik wil laten zien dat je niet alleen staat,” legt ze uit. “Het is mogelijk om, ondanks de pijn, opnieuw kracht en levensvreugde te vinden. Dat is geen rechtlijnig proces, maar het kán.”
Door haar verhaal te delen, hoopt ze dat meer mensen open durven spreken over menstruatiepijn en vruchtbaarheidsproblemen. “Zolang vrouwen blijven zwijgen, blijft het een onzichtbare ziekte. Dat moet veranderen.”
Een bron van inspiratie
Maartje ziet het bijna als haar missie om anderen te steunen die met een vergelijkbare aandoening worstelen. Ze spreekt regelmatig met lotgenoten, zowel online als in kleine groepen, en benadrukt hoe belangrijk het is om gehoord te worden.
“Als ik één vrouw kan helpen om zich minder alleen te voelen, dan is mijn verhaal de moeite waard,” zegt ze. Haar boodschap is niet alleen medisch, maar ook emotioneel: ze wil begrip creëren bij partners, werkgevers en vrienden.
De kracht van familie
Tijdens de moeilijke periodes vond Maartje veel steun bij haar familie. Haar ouders, zelf al jaren een bekend muzikaal duo, stonden altijd klaar om te helpen waar mogelijk. “Hun liefde en aanwezigheid gaven mij de ruimte om kwetsbaar te zijn,” vertelt ze.
Ook haar partner en kinderen spelen een grote rol in haar herstelproces. “Hun lach, hun kleine handjes… dat is waar ik het voor doe. Zij geven me de kracht om door te gaan, ook op de dagen dat mijn lichaam niet meewerkt.”
Naar een hoopvolle toekomst
Hoewel de pijn blijft, is Maartje vastbesloten om het leven te omarmen. Ze werkt aan nieuwe creatieve projecten en blijft zich inzetten voor bewustwording rond endometriose. “Ik wil dat mijn kinderen later trots zijn dat ik niet heb opgegeven,” zegt ze met een glimlach.
Ze kijkt ook naar de toekomst van de medische wereld. “Ik hoop dat er meer onderzoek komt, zodat de volgende generatie vrouwen sneller geholpen kan worden. Niemand zou zo lang hoeven wachten op een diagnose.”
Wat we kunnen leren van Maartje
Het verhaal van Maartje Van Neygen laat zien hoe krachtig het kan zijn om kwetsbaarheid te tonen. Haar getuigenis is een oproep om niet weg te kijken van chronische pijn, maar het bespreekbaar te maken.
Ze bewijst dat een moeilijke diagnose niet hoeft te betekenen dat je levensvreugde verdwijnt. “Je mag rouwen om wat je verliest,” zegt ze, “maar je mag ook opnieuw kiezen voor geluk.”
