Rob Geus bood restaurant-uitbaatster pikante manier om keurmerk te verdienen: ´Betalen in natura mag´

Rob Geus werd begin jaren 2000 razend populair met zijn televisieprogramma De Smaakpolitie. Met zijn herkenbare witte jas, blauwe handschoenen en serieuze uitstraling controleerde hij horecazaken op hygiëne. Bij goedkeuring mocht de ondernemer een felbegeerde ‘OK-sticker’ op het raam plakken — hét bewijs dat men schoon werkte. Voor de kijkers was Rob een held, voor menig restauranthouder een nachtmerrie.

De charme van strenge hygiëne

Wat De Smaakpolitie bijzonder maakte, was het unieke format: een combinatie van echte inspectie en licht entertainment. Rob had charisma en een onmiskenbaar strenge, doch rechtvaardige uitstraling. Zijn oneliner “Hier word ik niet vrolijk van” groeide uit tot een meme avant la lettre en werd zelfs uitgebracht als single. De kracht van het programma zat in de eenvoud: vieze keukens, duidelijke oordelen en een vleugje show.

Kijkcijferkanon én keurmerk

De populariteit van het programma was ongekend. In 2007 trok het wekelijks bijna een miljoen kijkers. Ondernemers wilden dolgraag een Smaakpolitie OK-sticker — niet alleen voor de hygiëne, maar ook als marketingtool. Klanten vertrouwden op Robs oordeel. Zelfs studentenhuizen werden niet ontzien. Rob groeide uit tot hét gezicht van hygiënisch Nederland.

Een ander geluid achter de schermen

Toch bleven geruchten over misstanden rond Rob Geus niet uit. Volgens bronnen van het online platform Reality.FBI zou Rob weleens bereid zijn geweest een OK-sticker uit te reiken in ruil voor wederdiensten. En dan niet in geld — maar in natura. De eerste barst in het keurige imago van de hygiëneheld.

De ‘naturasticker’ in een pannenkoekenhuis

Een spraakmakend voorbeeld is dat van een pannenkoekenrestaurant nabij Rotterdam. De eigenaresse beweerde dat Rob haar zou hebben gesuggereerd dat ze de sticker zou krijgen als ze iets “extra’s” deed — een knipoog naar wat hij “yoga in de bezemkast” noemde. De vrouw ging niet op het aanbod in, maar het verhaal verspreidde zich als een lopend vuurtje in de horecawereld.

Geruchten of werkelijkheid?

Hoewel nooit officieel bewezen, is het niet de enige keer dat Rob van “creatieve inspecties” werd beschuldigd. Volgens ingewijden zou hij vaker grensoverschrijdend gedrag hebben vertoond. Of het waar is of niet, het is duidelijk dat de verhalen zijn reputatie hebben geschaad. De term ‘naturasticker’ alleen al is dodelijk voor iemand die juist geloofwaardigheid moet uitstralen.

Robs imago in gevaar

Wat begon als een heldenrol in de strijd tegen bacteriën, dreigt nu overschaduwd te worden door seksueel getinte geruchten. Juist iemand die anderen op fouten wees, komt nu zelf onder een kritisch vergrootglas te liggen. Dat maakt het niet alleen gênant, maar ook tragisch voor zijn carrière.

Een grotere trend: val van de keurmeester

Rob Geus is niet de enige tv-persoonlijkheid wiens publieke imago door geruchten wordt besmeurd. In een tijd van klokkenluiders, social media en lekken is het voor bekende Nederlanders steeds lastiger om misstappen verborgen te houden. Waar voorheen veel met de mantel der liefde werd bedekt, wordt nu alles openbaar gemaakt — terecht of niet.

Geen bewijs, wel schade

Hoewel er geen officiële aanklachten of juridische stappen bekend zijn, blijft het imago van Rob Geus schade oplopen. In het publieke debat geldt: waar rook is, is vuur. Zelfs als de feiten niet hard zijn, zorgen geruchten al voor afbrokkeling van vertrouwen. En dat is funest voor iemand wiens handelsmerk betrouwbaarheid was.

Het verdict van de kijker

Het is aan de kijker om te oordelen of Rob Geus nog steeds geloofwaardig is als inspecteur van de volksgezondheid. Zijn verleden als televisieheld is onbetwist, maar zijn toekomst lijkt onzekerder dan ooit. Eén ding is zeker: van zulke verhalen wordt niemand vrolijk — zelfs Rob Geus zelf niet.