Gert Verhulst scherp voor
kinderen over feestgedrag: “Champagne verspillen? Dan onterf ik
ze”
De zon schijnt rijkelijk boven
de luxueuze Franse villa van Gert Verhulst, verscholen tussen de
heuvels van Saint-Tropez. Toch hangt er tussen de olijfbomen en het
glinsterende zwembad een klein wolkje van ernst. Want terwijl Gert
en zijn gezin genieten van zon, zee en rust, blijft één principe
voor hem heilig: verspilling, zeker in de vorm van champagne
spuiten, is onaanvaardbaar. Zelfs voor zijn kinderen Marie en
Viktor.
In een openhartig interview
met Het Nieuwsblad laat
Gert zich van zijn meest uitgesproken kant zien. Zijn villa aan de
Côte d’Azur ademt rust en rijkdom uit, maar achter die façade
schuilt ook een man die hecht aan normen en waarden – zelfs op
vakantie.
Luxe met een morele
ondertoon
Saint-Tropez staat bekend als
het mekka van glitter en glamour. Feeststranden waar champagne per
liter de lucht in gaat, influencers die zich in slow motion laten
filmen met flessen in de hand, en elke avond een andere party met
bijpassende dresscode. Gert kent het tafereel, maar wil er niets
mee te maken hebben. Sterker nog: hij spreekt zich daar
publiekelijk fel over uit.
Tijdens een wandeling langs
de stranden zegt hij: “En daar liggen de feeststranden, waar het
elke dag party is. Waar ze flessen champagne leegspuiten alsof het
water is.” Zijn toon wordt ernstiger. “Ik? Nooit gedaan. Zonde van
de champagne.” Het klinkt beslist. Maar wat hij vervolgens zegt,
laat weinig ruimte voor twijfel: “En als ik het Viktor of Marie
ooit zie doen, onterf ik ze.”
Niet zomaar een grapje
De uitspraak komt misschien
humoristisch over, zeker in de context van een vakantiegesprek.
Maar wie Gert Verhulst een beetje kent, weet dat hij zijn principes
serieus neemt. Hij buigt zich zelfs naar de bandopnemer van de
journalist om zijn boodschap extra kracht bij te zetten. Dit is
geen show – dit is Gert zoals hij écht is.
Die uitspraak over onterven
is geen loze dreiging. Het toont hoe belangrijk hij het vindt dat
zijn kinderen respectvol omgaan met hun privileges. Voor Gert is
champagne niet alleen een luxeproduct, het is ook een symbool van
verfijning en genieten met mate – niet van verkwisting en aandacht
trekken.
Een vader die grenzen
stelt
Het is een opvallende kant
van de bekende ondernemer en entertainer. Gert, die jarenlang het
gezicht was van populaire kinderprogramma’s en de oprichter is van
Studio 100, wordt vaak geassocieerd met humor, creativiteit en
commercieel succes. Maar achter het publieke imago schuilt een
vader die duidelijke grenzen trekt, ook tegenover zijn inmiddels
volwassen kinderen.
Marie Verhulst is inmiddels
zelf een bekend gezicht op televisie, onder meer als het baasje van
Samson. Viktor maakt naam als presentator, DJ en
mediapersoonlijkheid. Toch ontsnappen ze niet aan de kritische blik
van hun vader. Gert mag trots zijn, maar dat betekent niet dat hij
toekijkt zonder iets te zeggen als ze afwijken van zijn
waarden.
En één van die waarden is:
verspilling is onaanvaardbaar – ook als het in de context van een
feestje of lifestyle past.
Meer dan een
waarschuwing
Wie zich afvraagt waarom Gert
zich zo fel uitlaat, hoeft alleen maar te kijken naar het bredere
plaatje. Champagne verspuiten is voor sommigen een teken van
succes. Een statussymbool. Maar voor Gert is het een lege daad, die
weinig te maken heeft met waardigheid of stijl. Zijn reactie komt
voort uit een levenshouding waarin dankbaarheid en bewust leven
centraal staan.
Voor Gert draait succes niet
alleen om geld verdienen of grote huizen bezitten, maar om weten
wat echt telt. En dat probeert hij ook aan zijn kinderen mee te
geven. Het feit dat hij zo uitgesproken reageert op iets dat op het
eerste gezicht banaal lijkt, zegt veel over de waarden die hij wil
doorgeven.
Een gezin met principes
Ondanks hun publieke
bekendheid is het gezin Verhulst relatief nuchter gebleven. De luxe
die hen omringt, wordt niet gevierd met decadentie maar met
waardering. Gert geniet zichtbaar van zijn villa in Zuid-Frankrijk,
maar evenzeer van een goed glas wijn, een stevig gesprek of een
moment van rust aan het zwembad.
De opmerking over het
onterven van zijn kinderen is dan ook geen uiting van boosheid,
maar van opvoeding. Een manier om duidelijk te maken dat rijkdom
niet gelijkstaat aan achteloos gedrag. “Zonde van de champagne,”
herhaalt hij. En in die korte zin zit een hele filosofie
vervat.
Een knipoog met een kern van
ernst
Natuurlijk is het ook typisch
Gert Verhulst om zijn boodschap te brengen met een vleugje ironie.
Zijn droge humor en scherpe uitspraken zijn intussen een
handelsmerk geworden. Maar net zoals bij veel humor schuilt er een
kern van waarheid in. Het is die balans tussen ernst en lichtheid
die hem zo herkenbaar maakt.
Gert is geen preker. Maar hij
is wel iemand die meent wat hij zegt. En hij is niet bang om zijn
mening te delen, ook als dat betekent dat hij tegen de stroom in
moet roeien.
Wat Viktor en Marie hiervan
vinden?
Hoewel zij niet direct
reageren in het interview, is het aannemelijk dat ze de boodschap
van hun vader wel kennen. Viktor Verhulst, zelf een graag geziene
gast op feestjes en evenementen, zal ongetwijfeld weten dat zijn
vader een duidelijke mening heeft over hoe je met geld en aandacht
omgaat. En Marie, die als presentatrice haar eigen pad uitstippelt,
weet al lang dat de naam ‘Verhulst’ niet alleen staat voor
bekendheid, maar ook voor verantwoordelijkheid.
In een wereld waar publieke
figuren vaak kritiek krijgen op wat ze zeggen of doen, is het
verfrissend om een vader te zien die zijn kinderen niet ophemelt,
maar hen juist blijft wijzen op wat écht belangrijk is.
Conclusie: Champagne met
karakter
In een tijd waarin
extravagantie soms belangrijker lijkt dan inhoud, is het opvallend
hoe Gert Verhulst juist kiest voor waarden boven prestige. Zijn
villa mag dan in Saint-Tropez staan, zijn principes staan met beide
voeten op Vlaamse grond.
“Als ik het ooit zie… onterf
ik ze.” Het is een uitspraak die blijft hangen. Niet omdat ze hard
is, maar omdat ze doordrenkt is van zorg, moraal en liefde. Gert
Verhulst toont zich niet alleen als ondernemer of televisiemaker,
maar ook als vader met visie. En misschien is dat wel zijn grootste
nalatenschap.