Liefde voorbij: Robbe en Branko uit Boer zkt Vrouw uit elkaar na verloving

Het leek een sprookje, een liefdesverhaal met een televisiekantje: boer Robbe Ceelen (31) en Branko Klockaerts (25) vonden elkaar via Boer zkt Vrouw, en eerder dit jaar ging Robbe zelfs op z’n knie tussen de kalfjes op zijn boerderij in Zweden. Maar dat hoofdstuk is nu definitief afgesloten. Branko heeft onthuld dat de relatie inmiddels is beëindigd – en dat amper een halfjaar na hun verloving.

Wat begon met toekomstplannen en een gedeeld leven op het platteland, eindigde in stilte en onduidelijkheid. Branko, die alles achterliet in België om met Robbe in Zweden een nieuw leven op te bouwen, werd naar eigen zeggen onverwacht aan de kant gezet. “Hij zei gewoon: ‘Het gaat niet meer. Ik wil dat je vertrekt.’ Ik begrijp het nog altijd niet.”

Van verloving naar vertrek

Op 8 januari leek de liefde nog te bloeien. Robbe ging op zijn knie in de stal, tussen zijn dieren. Hij gaf aan dat een huwelijk voor hem niet per se iets zou veranderen aan hun relatie, maar deed het “omdat Branko het belangrijk vond.” Een gebaar van liefde – of toch niet helemaal?

Branko kijkt er nu met gemengde gevoelens op terug. “Als hij er al een tijd mee worstelde, waarom dan dat aanzoek? Waarom al die grote woorden als hij er niet meer achter stond?” Het zijn vragen waar hij naar eigen zeggen geen antwoord op heeft gekregen. Robbe zou hem zonder verdere uitleg hebben gevraagd om te vertrekken. “Ik had geen keuze.”

Van België naar Zweden… en weer terug

Voor Branko was de verhuizing naar Zweden een grote stap. Hij liet zijn werk, zijn familie en zijn vrienden achter om bij Robbe te kunnen zijn. Hij stortte zich vol overgave in het leven op de boerderij, werkte mee, leerde bij, en probeerde zich aan te passen aan de nieuwe omgeving. Maar de eenzaamheid, het donkere klimaat en de taalbarrière hakten er stevig in.

“Er waren momenten dat ik het moeilijk had. Ik reageerde soms fel, dat geef ik toe,” zegt Branko openhartig. “Robbe noemde dat ‘woedeaanvallen’. Maar het kwam voort uit frustratie en onmacht. Ik zat daar alleen, in een land dat ik niet kende, met niemand om mee te praten behalve Robbe. En dan voel je je soms gewoon verloren.”

Radiostilte en koude afstand

Sinds zijn terugkeer in België is het contact tussen de twee mannen minimaal. “Alleen als het over papierwerk gaat hoor ik nog iets,” zegt Branko. “Ik had daar een bankrekening, een auto met een Zweeds kenteken… Dat soort dingen moeten geregeld worden. Maar verder? Geen enkel berichtje. Niet eens om te vragen hoe het met me gaat.”

Die afstand valt Branko zwaar. “Ik had tenminste wat menselijkheid verwacht. We hebben een leven gedeeld. We waren verloofd. En dan ineens: niks meer. Dat doet pijn.”

Opnieuw beginnen in België

Na de breuk keerde Branko halsoverkop terug naar België. Binnen drie weken had hij een appartement gevonden en kon hij opnieuw beginnen bij het tuincentrum waar hij voorheen werkte. “Gelukkig werd ik daar met open armen ontvangen. Ze hadden niet verwacht dat ik nog zou terugkeren. Ik zelf eigenlijk ook niet.”

Toch voelt het allemaal nog onwennig. “Ik zit hier half te kamperen. Mijn meubels zijn er nog niet. En als ik een tractor hoor, moet ik slikken. Dat brengt herinneringen terug.”

Emoties blijven nazinderen

Dat het einde van de relatie nog nazindert, is duidelijk. Branko geeft toe dat hij nog steeds gevoelens heeft voor Robbe. “Tuurlijk hou ik nog van hem. Als hij me morgen zou vragen om terug te komen… ik weet niet wat ik zou doen.”

Maar het vertrouwen is beschadigd. “Als hij ooit spijt zou krijgen en me terug zou willen, weet ik niet of ik hem nog kan geloven. Het is moeilijk om iemand weer te vertrouwen die je zomaar heeft laten vallen.”

Heeft Robbe het al eerder overwogen?

Wat voor Branko als een plotseling besluit aanvoelde, zou voor Robbe al langer hebben gespeeld. “Hij zei achteraf dat hij het al een tijd voelde aankomen. Maar daar heeft hij nooit iets over gezegd. Geen signalen, geen gesprekken. Gewoon ineens: het stopt hier.”

Die onduidelijkheid blijft knagen. “Ik blijf achter met zoveel vragen. Waarom? Was er iets wat ik verkeerd deed? Had ik het kunnen voorkomen? Is er misschien iemand anders in het spel?” Branko durft het niet te zeggen, maar hoopt dat het niet zo is.

Een ervaring die sporen nalaat

De hele ervaring – van reality-tv tot de verloving, de verhuizing, en de breuk – heeft diepe indruk gemaakt. “Ik heb echt mijn best gedaan. Alles gegeven wat ik kon geven. Maar op een bepaald moment moet je ook jezelf beschermen. En dit circus ga ik niet nog een keer doen.”

Lacht hij? Ja, even. “Nee, ik schrijf me niet opnieuw in voor Boer zkt Vrouw,” zegt hij met een flauwe glimlach. “Ik heb het geprobeerd. Meer kan ik niet doen.”

Liefde voor het oog van de camera

De breuk tussen Robbe en Branko roept ook bredere vragen op over hoe relaties standhouden wanneer ze ontstaan onder het oog van televisiecamera’s. De romantiek wordt vaak versterkt door het format, de spanning en de publieke aandacht. Maar wat gebeurt er wanneer de lichten uitgaan en de realiteit begint?

Voor Branko lijkt dat contrast groot. “Je denkt dat je iemand kent, dat je samen aan iets begint. Maar dan blijkt het toch anders te lopen.” Hij hoopt dat hij op termijn rust zal vinden, en misschien ook antwoorden. Voor nu is hij vooral bezig met opnieuw opbouwen – in België, tussen vertrouwde gezichten.

Wat brengt de toekomst?

Of er nog een verzoening komt, blijft koffiedik kijken. Robbe heeft zich tot dusver niet uitgesproken over de breuk, en Branko lijkt vooral behoefte te hebben aan duidelijkheid en afsluiting. Maar zoals bij elke gebroken relatie: tijd zal leren wat er overblijft van wat ooit begon met kalfjes en een knieval in de stal.