Wim de Vilder rouwt nog elke dag om Martine Tanghe: ´Was totaal verloren´

Wim De Vilder (56) denkt nog vaak aan zijn collega Martine Tanghe, die in 2023 op 67-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van kanker. In een gesprek met Peter Van de Veire tijdens de ochtendshow van Radio 2 vertelt De Vilder openhartig over het verlies van de legendarische nieuwsanker en hoe het zijn werk en leven nog steeds beïnvloedt. “Dat zij er plots niet meer was, vond ik heel moeilijk te bevatten,” zegt Wim.

Martine Tanghe was voor Wim niet alleen een collega, maar ook een soort van mentor en constante aanwezigheid in zijn carrière. “Ik moet zeggen dat ik haar nog mis, af en toe. Ik weet niet hoe dat bij jullie zit, maar wanneer ik ‘Het Journaal’ presenteer, zit er altijd iemand in gedachten, tegen wie ik praat,” vertelt De Vilder. “En bij mij was dat eigenlijk toch wel Martine,” voegt hij toe, zijn stem even breekbaar van emotie.

“Martine zit op mijn schouder”

De band tussen Wim en Martine was diep en hun samenwerking stond symbool voor een belangrijke periode in de VRT-nieuwsdesk. Na haar pensioen wist Wim dat Martine elke uitzending zou volgen, vaak met een glas witte wijn in de hand. “Zeker sinds ze dan met pensioen was gegaan, omdat ik wist dat ze elke avond keek. Met een glas witte wijn erbij,” zegt hij. Het feit dat Martine maar heel kort van haar pensioen heeft kunnen genieten, maakt het verlies voor Wim nog zwaarder.

“Dus dat zij er plots niet meer was, vond ik heel moeilijk te bevatten,” vertelt Wim. “Ik was een beetje verloren, moet ik eerlijk toegeven.” Dit persoonlijke verlies heeft de manier waarop hij zijn werk benadert, veranderd. Ondanks haar afwezigheid voelt hij nog steeds haar aanwezigheid, vooral tijdens het presenteren van ‘Het Journaal’.

Haar invloed blijft

Of Wim nu nog altijd aan Martine denkt tijdens zijn uitzendingen? “Zij heeft de lat wel ergens gelegd waar ik over wil, of waar ik minstens aan wil kunnen,” zegt hij. Het is duidelijk dat de professionele normen en waarden die Martine vertegenwoordigde, nog steeds een grote invloed hebben op Wim’s werk. “Als ik twijfel over een bepaald woord en denk dat het wel oké zal zijn, dan is er dat kleine stemmetje in mijn hoofd, of Martine die op mijn schouder zit en zegt dat ik het toch maar eens moet opzoeken.”

Wim De Vilder’s woorden laten zien hoeveel invloed Martine Tanghe heeft gehad op zijn carrière, maar ook hoe diep haar verlies voor hem is. Het blijft voor Wim een moeilijke realiteit om zich voor te stellen dat zijn collega en goede vriendin er niet meer is, maar de manier waarop haar geest nog altijd met hem meereist, is een eerbetoon aan de onmiskenbare indruk die zij heeft achtergelaten.