In het LINDA.
vakantieboek laat Yvon Jaspers zich van een uiterst kwetsbare kant
zien. Met een brok in haar keel vertelt ze dat haar broer Willem,
die pas 43 jaar is, is gediagnosticeerd met P@rkinson. Het nieuws
sloeg in als een bom bij de familie Jaspers. “Mijn leven staat op
de kop,” zegt Yvon zonder omhaal van woorden. Het is een emotionele
bekentenis die raakt, juist omdat ze zich zo zelden zo persoonlijk
uitlaat.
Diagnose komt als
mokerslag
De diagnose kwam een jaar
geleden, volledig onverwachts. Willem was nog jong, energiek en
vader van drie kinderen. Dat juist hij P@rkinson heeft, maakt het
extra schrijnend. Voor Yvon is het meer dan alleen verdriet. Ze
voelt de verantwoordelijkheid om zijn verhaal te delen én de
oorzaak van de z1ekte te onderzoeken. Dat heeft geleid tot een
nieuw televisieproject waarmee ze meer bewustwording wil creëren
rond deze slopende aandoening.
Verband tussen landbouwgif en
z1ekte
In haar zoektocht naar
antwoorden sprak Yvon met een neuroloog van het Radboud UMC. Deze
arts doet al jaren onderzoek naar de relatie tussen landbouwgif en
P@rkinson. Wat ze hoorde, bracht haar volledig uit balans.
“Bestrijdingsmiddelen, pesticiden die wereldwijd gebruikt worden om
voedsel te produceren, spelen een aantoonbare rol in het krijgen
van P@rkinson,” zegt ze. De link tussen haar jarenlange werk met
boeren en de z1ekte van haar broer voelt wrang en
confronterend.
Twintig jaar liefde voor
boerenleven
Yvon staat bekend als het
gezicht van programma’s als Boer Zoekt Vrouw, waarin ze met veel warmte en respect
het leven van boeren belicht. Dat juist die wereld nu in verband
wordt gebracht met de z1ekte die haar broer treft, voelt voor haar
tegenstrijdig. “Enerzijds is er het boerenbestaan waar ik al
twintig jaar met veel liefde televisie over maak, en anderzijds is
er nu mijn broer die zo jong P@rkinson heeft,” aldus Yvon.
Schokkende geografische
kaarten
Tijdens haar gesprek met de
neuroloog kreeg ze kaarten te zien van onder andere Frankrijk en
Canada. Deze kaarten tonen duidelijk aan dat P@rkinson vooral
voorkomt in gebieden met intensieve landbouw. “Dat beeld vergeet ik
nooit meer. Je ziet letterlijk waar het risico het grootst is,”
vertelt ze. Het zet haar aan het denken over de prijs die mensen
soms betalen voor onze voedselproductie.
Willem blijft positief
Ondanks de zware diagnose,
blijft haar broer Willem opvallend positief. “Hij is allesbehalve
zielig,” zegt Yvon. “Mijn broer gaat bewonderenswaardig goed met
deze situatie om. Hij is positief en krachtig.” De familie laat
zich niet verlammen door verdriet, maar kiest ervoor om het leven
samen te blijven vieren. “We doen wat we kunnen. We willen alles
uit deze jaren halen.”
Extra rol: voogd van zijn
kinderen
Wat veel mensen niet weten,
is dat Yvon voogd is van de drie kinderen van Willem. Deze rol
geeft haar nog meer verantwoordelijkheid én betrokkenheid. “Mijn
broer leeft nu. Dit zijn de beste jaren,” benadrukt ze. Ze wil niet
dat zijn kinderen hem later herinneren aan de hand van beperkingen,
maar juist aan alle mooie momenten die ze als gezin nu nog samen
beleven.
Samen genieten, ondanks
alles
Yvon sluit haar verhaal af
met een ontroerende boodschap over veerkracht en familieband. “Hij
is een grote levensgenieter, en onze hele familie is zo. We kunnen
heul goed genieten,” zegt ze met een glimlach. De z1ekte mag dan
als een donkere wolk boven hun hoofd hangen, de warmte binnen de
familie laat zich niet zomaar verdrijven. Liefde, humor en
verbondenheid blijven hun krachtigste wapens.