algemeen
Grote onzekerheid voor zangeres Mieke, na dubbele operatie van keelkanker
Zangeres Mieke openhartig over zware periode: “Of ik ooit nog kan zingen, is onzeker”
Voor zangeres Mieke is 2025 een jaar dat ze niet snel zal vergeten. Niet alleen kreeg ze begin dit jaar een ingrijpende diagnose, ook verloor ze onlangs haar tweede echtgenoot. In een emotioneel en eerlijk interview met het weekblad Primo vertelt ze over de intense periode waarin ze zich momenteel bevindt.
De populaire Vlaamse zangeres, vooral bekend van nummers als Zeg eens meisje en Mijn hart is van slag, staat al jaren op het podium. Maar haar toekomst als artieste is plotseling onzeker geworden, sinds ze in januari te horen kreeg dat ze keelk*nker heeft.
“Het voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte”
Het begon allemaal met een lichte zwelling in haar keel. In eerste instantie dacht Mieke dat het ging om een onschuldige ontsteking of een vergrote klier. Toch besloot ze naar de arts te gaan, en daar volgden onderzoeken, waaronder een punctie.
“Het feit dat het kwaadaardig was, sloeg in als een bom,” vertelt Mieke openhartig. “Het voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte.”
De tumor bleek zich te bevinden op een moeilijk bereikbare plek, namelijk achteraan op haar tong. Daarnaast werden er uitzaaiingen vastgesteld. “Dat nieuws kwam keihard aan. Je denkt altijd: dat overkomt mij niet, totdat het toch gebeurt.”
Dubbele operatie en langdurige behandeling
Na de diagnose volgde snel een intensief behandelplan. Om zowel de primaire tumor als de uitzaaiingen aan te pakken, onderging Mieke een dubbele operatie. Die ingreep was ingrijpend, maar noodzakelijk.
“De operatie is gelukkig goed verlopen,” zegt ze. “Mijn stembanden zijn niet geraakt, en dat is een grote opluchting. Maar of ik ooit nog zal kunnen zingen zoals vroeger, dat blijft voorlopig een vraagteken.”
Naast de operatie kreeg Mieke ook te horen dat er een uitgebreide nazorg nodig is. Ze moet in totaal dertig bestralingen ondergaan. Wat die precies zullen betekenen voor haar stem en herstel, weet nog niemand.
“De artsen zijn voorzichtig. Ze willen geen valse hoop geven,” vertelt ze. “Maar ik blijf vertrouwen houden. Je moet ergens hoop uit putten.”
Een verlies dat extra zwaar weegt
Alsof de fysieke strijd nog niet zwaar genoeg is, kreeg Mieke onlangs ook te maken met een persoonlijk verlies. In april overleed haar tweede echtgenoot, met wie ze jarenlang een liefdevolle relatie had.
“Het gemis is groot,” zegt ze zichtbaar aangedaan. “We hebben samen veel meegemaakt. Hij was mijn steun en toeverlaat, mijn rots in de branding.”
Het overlijden van haar man kwam op een moment dat Mieke zelf al verzwakt was door de behandeling. “Rouwen én herstellen tegelijk is bijzonder zwaar,” bekent ze. “Maar ik weet dat hij gewild had dat ik zou blijven vechten.”
Hoop en kracht uit het voorbeeld van anderen
Ondanks alles probeert Mieke positief te blijven. Ze haalt kracht uit het voorbeeld van collega’s die soortgelijke diagnoses kregen en zich wisten terug te knokken.
“Ik trek me op aan het verhaal van Bart Herman,” vertelt ze. “Enkele weken nadat zijn tumor verwijderd werd, stond hij alweer op het podium. Dat geeft mij hoop.”
Mieke weet dat elk hersteltraject anders is, maar ze weigert om zich neer te leggen bij een leven zonder muziek. “Muziek is mijn ademhaling, mijn uitlaatklep. Zelfs als ik niet meer zoals vroeger zal kunnen zingen, wil ik iets blijven doen met mijn stem.”
Het leven herwaarderen
De gebeurtenissen van de voorbije maanden hebben Mieke doen stilstaan bij wat echt belangrijk is. “Gezondheid, liefde, rust… Je leert dat niets vanzelfsprekend is,” zegt ze. “Ik heb altijd hard gewerkt, veel opgetreden. Nu leer ik om stil te staan, te voelen, en gewoon te zijn.”
Ze krijgt ook veel steun van fans en collega’s. “De reacties zijn hartverwarmend. Mensen sturen kaartjes, bloemen, berichten… Dat doet zoveel deugd. Ik voel dat ik gedragen word.”
Stilte, herstel en toekomst
Mieke bevindt zich momenteel in een fase van relatieve rust. Ze focust zich volledig op haar behandelingen en probeert stap voor stap haar energie terug te winnen. De optredens staan voorlopig on hold, maar haar hart klopt nog altijd voor het podium.
“Zingen is nog steeds wat ik het allerliefste doe,” zegt ze. “Ik weet niet wat de toekomst brengt, maar als het kan, wil ik terugkeren. Al is het maar met één lied, voor een klein publiek. Dat zou al genoeg zijn.”
Voorlopig is het belangrijkste dat ze zichzelf de tijd gunt. “Er is geen haast,” zegt ze. “Ik wil dit op mijn tempo doen, met de steun van de mensen die ik liefheb.”
Blik op de toekomst
Hoewel de weg naar herstel nog lang en onzeker is, laat Mieke zich niet uit het veld slaan. “Ik wil hoop geven aan anderen,” zegt ze. “Aan iedereen die met z!ekte te maken krijgt, of verlies kent. Je mag vallen, je mag verdrietig zijn, maar je moet ook proberen weer op te staan.”
De komende weken staan in het teken van verdere behandelingen en herstel. Mieke blijft, zoals altijd, vechten met haar kenmerkende kracht en waardigheid. Haar verhaal is er één van moed, verlies, en een diep geloof in de helende kracht van muziek en liefde.
Wil je Mieke een hart onder de riem steken? Laat dan een warme boodschap achter op social media. Elke vorm van steun maakt een verschil. 💛
