Peter (91) legt elke dag 34 km af op de fiets om zijn vrouw te zien: ‘Die knuffel maakt het waard’

Het dagelijkse ritueel van Peter Burkhardt uit Diepenveen is er een van onvoorwaardelijke liefde en vastberadenheid. Elke dag stapt deze 91-jarige man op zijn fiets om 34 kilometer te rijden, weer of geen weer, om zijn geliefde vrouw, Caja, in een verpleeghuis in Apeldoorn te bezoeken.

Caja, zijn levenslange metgezel, heeft de ziekte van Alzheimer en woont al geruime tijd in het verpleeghuis. Peter’s toewijding aan zijn vrouw is hartverwarmend en inspirerend.

De dag begint voor Peter rond 13.00 uur, wanneer hij zich voorbereidt op zijn dagelijkse reis naar het verpleeghuis om Caja te bezoeken.

Ze zijn beiden 91 jaar oud en hebben bijna zeventig jaar van hun leven samen doorgebracht. Helaas heeft de ziekte van Alzheimer hen gedwongen om gescheiden te leven, maar dat heeft Peter niet weerhouden om elke dag de afstand tussen hen te overbruggen.

In het begin maakte Peter de reis met de auto, maar later besloot hij de fiets te gebruiken. Zelfs nadat hij een valpartij had gehad bij een rotonde en gewond raakte, hield dat hem niet tegen.

Zijn fiets werd aangepast naar een driewieler, wat hem meer stabiliteit gaf. Door weer en wind fietst hij nu dagelijks heen en terug, met een totale afstand van zeventien kilometer enkele reis.

Peter heeft al bijna 50.000 kilometer op zijn fiets afgelegd, wat meer is dan de omtrek van de aarde.

Hij beschouwt het als een manier om fit en gezond te blijven, en hij is vastberaden om zijn dagelijkse bezoek aan Caja voort te zetten. Hij laat zich niet weerhouden door regenachtig weer; als het even kan, gaat hij tussen de buien door.

De twee geliefden woonden meer dan een halve eeuw samen in Diepenveen voordat Alzheimer hun leven drastisch veranderde. Ondanks de uitdagingen die de ziekte met zich meebrengt, is Peter vastbesloten om Caja dagelijks te zien en haar aanwezigheid te koesteren.

Hij beschrijft hoe hij haar “lieve gezichtje wil zien, haar hand wil vasthouden en haar een knuffel wil geven.” Voor Peter is de beloning van die knuffel meer dan de moeite waard en hij koestert elk moment dat hij met Caja kan doorbrengen.

Het echtpaar ontmoette elkaar bijna zeventig jaar geleden in Amsterdam en hun liefde heeft hen door vele ups en downs geleid. Peter beschrijft hen als “echte zielsverwanten” en herinnert zich met liefde de mooie momenten die ze samen hebben gedeeld, waaronder hun reizen.

Een bijzonder herinnering aan hun tijd samen is een nacht in een klein koepeltentje in Death Valley, in het westen van Amerika. Ze lagen samen met hun hoofden bij de ingang van de tent, terwijl ze naar de fonkelende sterrenhemel boven hen keken.

Ze genoten van het schouwspel van vallende sterren en de Melkweg, en deelden momenten van verwondering en geluk. Peter koestert deze herinnering als een kostbare schat.

Nu arriveert Peter dagelijks bij Het Socrateshuis in Apeldoorn na een fietstocht van meer dan een uur. Zodra hij bij Caja is, begroet hij haar met liefdevolle woorden en een warme knuffel. De liefde en genegenheid die ze delen, zijn wederkerig, en Peter is dankbaar voor elke dag dat hij bij haar kan zijn. Voor hem is er niets kostbaarder dan de tijd die ze samen doorbrengen.

Peter’s onvermoeibare toewijding aan zijn vrouw is een inspirerend voorbeeld van onvoorwaardelijke liefde en vastberadenheid. Zijn dagelijkse fietstocht symboliseert de kracht van liefde en de bereidheid om obstakels te overwinnen om bij degene te zijn van wie je houdt.