
Luc Appermont brutaal eerlijk over partner Bart Kaëll: ´Dit vind ik heel moeilijk´
Luc Appermont en Bart Kaëll vormen al jarenlang een van de meest geliefde koppels in Vlaanderen. Ondanks het feit dat ze al vele jaren samen zijn en hun huwelijk vandaag zonder moeite wordt geaccepteerd, voelt Luc Appermont zich nog steeds niet helemaal op zijn gemak met het idee van een huwelijk tussen twee mannen. In Dag Allemaal deelt hij openhartig hoe hij zijn relatie beleeft en hoe zijn generatie daarin nog steeds meespeelt. Zijn woorden tonen een diepe bescheidenheid en eenvoud, zonder grote uitspraken te doen.

“Toen ik twintig was, was dat ondenkbaar”
Luc geeft toe dat het voor hem bijzonder is dat twee mensen van hetzelfde geslacht tegenwoordig kunnen trouwen. Hij benadrukt dat dit voor hem op jonge leeftijd totaal ondenkbaar was. In een tijd waar openlijk praten over een homoseksuele relatie nog taboe was, had hij nooit gedacht dat zoiets ooit normaal zou zijn.

Ondanks de enorme vooruitgang die in de samenleving is geboekt, blijft het voor Luc nog steeds wennen om deze veranderingen volledig te omarmen. De manier waarop hij zijn relatie benoemt, toont aan hoe diep de invloed van zijn generatie is. Hoewel de maatschappij de normen heeft veranderd, is de persoonlijke aanpassing daar nog steeds een proces.

“Ik vind het moeilijk om hem mijn man te noemen”
Luc zegt dat hij het moeilijk vindt om Bart zijn man te noemen, iets wat voor veel andere koppels vanzelfsprekend zou zijn. Dit heeft alles te maken met de tijd waarin hij opgroeide. Voor hem was het op jonge leeftijd nog niet vanzelfsprekend om openlijk over een relatie tussen twee mannen te spreken. Die diepgewortelde terughoudendheid zit nog steeds in hem, waardoor hij het niet snel zal benoemen. Dit heeft niks te maken met schaamte, maar met hoe hij is opgevoed.

Luc is gelukkig in zijn huwelijk, maar heeft geen behoefte om dit voortdurend te etaleren. Voor hem is het niet nodig om zijn relatie in de spotlight te zetten. Hij geniet ervan op zijn eigen rustige manier, zonder veel woorden.

Genieten zonder veel woorden
Luc en Bart genieten van hun leven samen, maar doen dit op een bescheiden manier. Tijdens vakanties, bijvoorbeeld, durft Luc wel eens een kus te geven bij een mooie zonsondergang. Dit soort momenten koestert hij, maar verder blijft hij discreet. Luc legt uit dat hij en Bart volgens het principe leven: “Doe maar gewoon, dat is al zot genoeg.” Het zijn de kleine dingen die voor hen belangrijk zijn, niet het grote vertoon. De verbondenheid tussen hen is sterker dan alles wat ze publiekelijk zouden moeten tonen.

Huwelijk zonder etalage
Luc benadrukt dat hij heel blij is dat hij met Bart kan trouwen en dat hij volledig achter hun relatie staat. Toch voelt hij geen behoefte om publiekelijk te tonen hoe hun huwelijk eruitziet. Voor hem gaat het niet om het etaleren van hun relatie, maar om de innerlijke rust en verbondenheid die ze samen hebben opgebouwd.

Zijn openheid over deze gevoelens toont aan dat zijn terughoudendheid niet voortkomt uit schaamte, maar eerder uit hoe hij is opgegroeid in een tijd waarin homoseksualiteit veel minder geaccepteerd was. Luc kiest voor een huwelijk dat draait om liefde, respect en eenvoud, zonder het te hoeven uitdragen naar de buitenwereld.



