Wat gebeurde er met Paul en Gerda Klapper? Verdriet en vragen na vondst in Frankrijk

Wat een zorgeloze reis naar hun geliefde vakantiehuis had moeten worden, eindigde in een tragisch mysterie. Het Nederlandse echtpaar Paul (83) en Gerda Klapper (80), dat sinds juni werd vermist in Frankrijk, is inmiddels teruggevonden. De omstandigheden van hun verdwijning en het latere terugvinden van hun lichamen roepen veel vragen op — bij de familie, de Franse autoriteiten én het publiek.

Vermist tijdens reis naar vertrouwde plek

Paul en Gerda Klapper vertrokken op donderdag 12 juni vanuit hun woonplaats Alphen aan den Rijn met als bestemming hun vakantiehuisje in het Franse Planchez, in de regio Morvan. Een vertrouwde route voor het echtpaar, dat er al jaren graag kwam.

Maar na vrijdag 13 juni verloor men elk contact met het stel. Ze werden toen nog voor het laatst gesignaleerd in Noordoost-Frankrijk, honderden kilometers verwijderd van hun eindbestemming. Voor de familie brak een periode aan van grote onzekerheid.

Z0ekactie op gang gebracht

Op dinsdag 17 juni werd in Frankrijk een grootschalige z0ekactie opgestart, nadat de vermissing officieel was gemeld. De Franse autoriteiten namen de zaak zeer serieus: een helikopter, een drone en maar liefst negentig gendarmes, ondersteund door speurh0nden, werden ingezet.

Al snel werd de auto van het echtpaar aangetroffen. Het ging om een witte Peugeot 2008, die onbeschadigd werd gevonden in het bosrijke gebied rond het afgelegen gehucht Orquevaux. Een plek waar geen directe reden leek te zijn voor het stel om te stoppen. Vragen als: waarom was dit hun laatste halte? En wat is daar gebeurd? — klonken luider met het uur.

Gerda gevonden, Paul op afstand

Op woensdagmiddag rond 15.00 uur werd het lichaam van Gerda Klapper aangetroffen in de buurt van de auto, op zo’n honderd meter afstand. Ze bevond zich in een dichtbebost gebied, vlak bij een slingerende bosweg in de omgeving van een steile kloof. Volgens Franse media waren daar rood-witte linten van de p0litie zichtbaar, precies op het uitkijkpunt Le Cul du Cerf, een bekende ravijnlocatie in de streek.

Een dag later, op donderdag 18 juni, werd ook het lichaam van Paul Klapper gevonden. Hij lag ruim vier kilometer verderop, bij een beekje in de buurt van Leurville, niet ver van een verlaten schuur. De grote afstand tussen hun vindplaatsen voegt een extra laag van raadselachtigheid toe aan de zaak.

Geen misdrijf vastgesteld

De Franse officier van justitie, Denis Devallois, gaf aan dat er bij de autopsie op het lichaam van Gerda geen sporen van geweld zijn aangetroffen. Een misdrijf wordt uitgesloten. “Er is geen sprake van een gewelddadige d00d”, aldus Devallois tegenover de Franse pers. De uitkomst van de autopsie op Paul Klapper is op dit moment nog niet bekendgemaakt.

Voorlopig lijkt de conclusie dat het echtpaar om het leven kwam door een noodlottige samenloop van omstandigheden. Wat er zich precies heeft afgespeeld tussen het moment dat zij uit hun auto stapten en de tragische afloop, blijft vooralsnog onduidelijk.

Gezondheidsproblemen speelden mogelijk een rol

De officier van justitie bevestigde dat het echtpaar kampte met serieuze gezondheidsklachten. Volgens verklaringen van naasten gebruikten Paul en Gerda meerdere medicijnen en maakten familieleden zich zorgen over hun gezondheid tijdens de reis. “Maar of er een direct verband is met hun 0verlijden, is nog niet te zeggen”, aldus Devallois.

De familie heeft in eerdere verklaringen al laten weten dat zij geloven in een ongelukkige samenloop van factoren. De exacte omstandigheden — hoe het stel verdwaald raakte, waarom ze uit elkaar zijn geraakt en waarom hun auto werd achtergelaten — blijven vooralsnog onderwerp van onderzoek.

Aandacht in Franse en Nederlandse media

De verdwijning en het latere terugvinden van het echtpaar Klapper hebben niet alleen in Nederland, maar ook in Frankrijk veel losgemaakt. Diverse media in beide landen besteedden aandacht aan het mysterie. Foto’s van het vakantiehuisje in Planchez, de auto en de locatie waar Gerda werd gevonden, verschenen breed in de pers.

Voor de familie en bekenden zijn het ingrijpende beelden. Paul en Gerda waren geliefd in hun omgeving en genoten van het rustige leven in hun Franse buitenverblijf. Bekenden omschrijven hen als een hecht en warm koppel dat volop genoot van hun gezamenlijke tijd.

Symboliek en stilte in het landschap

De streek waar Paul en Gerda gevonden werden — met diepe ravijnen, stille bossen en afgelegen weggetjes — lijkt haast symbool te staan voor de raadselachtigheid van hun verdwijning. Le Cul du Cerf, het uitkijkpunt vlakbij Gerda’s vindplaats, staat bekend als een indrukwekkende, maar ook eenzame plek.

Wat zich daar heeft afgespeeld, is alleen bekend aan hen beiden. Mogelijk besloten ze te stoppen om te rusten, raakten ze verdwaald, of is één van beiden onwel geworden. Hoe dan ook: de stilte van het landschap waarin ze werden gevonden, contrasteert fel met de onrust die de z0ektocht in hun familie en gemeenschap teweegbracht.

De kracht van een verbonden leven

Wat ook opvalt in deze trieste gebeurtenis, is de verbondenheid van Paul en Gerda. Hoewel ze op grote afstand van elkaar werden teruggevonden, maakten ze samen de reis die hun laatste werd. Beelden van hen dansend op een feestje in Planchez — vrolijk en levendig — circuleren nog steeds online. Het zijn herinneringen aan een liefdevol bestaan.

De vragen blijven

De komende tijd zullen experts, mogelijk met hulp van forensisch specialisten, proberen meer duidelijkheid te krijgen over wat er precies is gebeurd. De familie heeft aangegeven vooral behoefte te hebben aan rust, maar benadrukt ook het belang van het achterhalen van de ware toedracht — al is het maar om het verhaal voor zichzelf af te ronden.

Ondertussen blijven de vragen bestaan: Waarom stopten ze in Orquevaux? Waarom zaten ze niet meer in hun auto? Hoe raakten ze zo ver uit elkaar? En was hun gezondheidstoestand mogelijk bepalend voor wat er volgde?

Een droevig einde van een zomerse reis

Wat begon als een reis naar zon, rust en natuur, eindigde voor Paul en Gerda in stilte en verdriet. De z0ektocht is voorbij, maar het gemis blijft. Hun verhaal laat zien hoe kwetsbaar het leven kan zijn — zelfs in vertrouwde omgevingen.

Voor wie hen kende, blijft de herinnering aan hun liefde en levensvreugde levend. En hopelijk zal het onderzoek de nabestaanden ooit antwoorden geven op de vragen die nu nog blijven hangen in het Franse landschap dat hen zo dierbaar was.