algemeen
Ontzettend triest nieuws voor Conner Rousseau: “Ik kan het niet vatten”

Conner Rousseau herdenkt overleden vriend: “Kan het nog steeds moeilijk bevatten”
Voor Conner Rousseau was het afgelopen weekend een emotionele dag. Het is precies twee jaar geleden dat hij afscheid moest nemen van zijn beste vriend, Wouter Thyssen. Een verlies dat nog altijd diep zit.
Wouter overleed onverwacht aan hartfalen en liet een leegte achter bij velen die hem kenden. Hij was niet alleen medeoprichter van het populaire festival Walhalla in Sint-Niklaas, maar ook een vertrouweling en goede vriend van Rousseau.
Stil verdriet, warme herinneringen
Via Instagram stond Rousseau zaterdag stil bij het verlies. “Al twee jaar. Kan het moeilijk vatten,” schrijft hij bij een ingetogen foto. “Gisteren nog onze laatste chats herlezen. Lachen van begin tot einde. Vandaag denken we er nog iets meer aan.”
Zijn woorden zijn eenvoudig, maar raken duidelijk een gevoelige snaar. Het gemis van iemand die zo’n belangrijk deel uitmaakte van zijn leven, blijft ook na twee jaar intens voelbaar.
Wouter: een bezieler met impact
Wouter Thyssen werd in Sint-Niklaas niet alleen herinnerd als medeorganisator van Walhalla, maar vooral als een warme, bevlogen persoonlijkheid. Hij stond bekend om zijn enthousiasme, zijn creatieve geest en zijn vermogen om mensen te verbinden. Voor Conner Rousseau was hij meer dan een vriend — Wouter was een steunpilaar, iemand die hem door dik en dun steunde.
Dat Rousseau nu nog steeds stilstaat bij hun gesprekken en samen gelach, toont hoe diep hun vriendschap ging. “Lachen van begin tot einde,” benadrukt hij in zijn bericht. Ondanks het verdriet, overheersen de mooie herinneringen.
Verdriet blijft, maar ook de verbondenheid
Hoewel het leven doorgaat, blijft er voor Rousseau ruimte voor verdriet en reflectie. Op sociale media krijgt hij veel steunbetuigingen van volgers en vrienden die het belang van zo’n verlies begrijpen. Velen herkennen het gevoel: dat sommige mensen in je leven onvervangbaar zijn, en dat hun afwezigheid nooit helemaal went.
Door het verdriet openlijk te delen, laat Rousseau zien dat kwetsbaarheid geen teken van zwakte is — maar van menselijkheid. Een boodschap die in deze tijden extra betekenisvol is.
