Na eerdere breuk met Pauline De Vos: Junior Planckaert heeft opnieuw slecht nieuws te melden

Junior Planckaert opnieuw in het z!ekenhuis: hoe passie en doorzettingsvermogen hand in hand gaan

Junior Planckaert, de jongste telg uit de bekende Vlaamse familie, ligt opnieuw in het z!ekenhuis. Voor wie de familie al langer volgt, komt dit trieste nieuws niet helemaal onverwacht. De jongste zoon van Eddy en Christa Planckaert heeft de afgelopen jaren meermaals laten zien hoe dun de grens is tussen passie en fysieke tol. Zijn liefde voor snelheid bracht hem op indrukwekkende plekken, maar ook meerdere keren naar de operatietafel. En ook nu is het weer raak: een nieuwe knie-operatie moet hem helpen opnieuw op de been te komen.

Een passie met gevolgen

Junior is al van jongs af aan gepassioneerd door motoren en snelheid. Wat begon als een jongensdroom, groeide uit tot een levensstijl. Maar snelheid kent zijn prijs. Bijna vier jaar geleden ging het stevig mis. Tijdens een motorrit kwam hij zwaar ten val. Zijn knie en scheenbeen werden ernstig beschadigd. De nasleep van het ongeluk was ingrijpend: een intensieve revalidatie, operaties en maandenlange fysiotherapie volgden.

Voor de buitenwereld leek het alsof Junior zich er dapper doorheen sloeg — en dat was ook zo. Maar achter de schermen was het een verhaal van vallen en opstaan, letterlijk én figuurlijk. Hoewel hij fysiek al snel weer mobiel leek, bleef zijn knie een zwakke plek. De pijn keerde telkens terug, ondanks zijn volharding en inzet.

Doorzetten met karakter

Wie Junior kent van televisie of sociale media, weet dat hij geen klager is. Hij is eerder het type dat met een opgestoken duim en een kwinkslag laat zien hoe hij zich voelt. Ook in deze nieuwe fase van zijn herstel blijft dat duidelijk. Toch is het belangrijk te benoemen dat hij al jaren worstelt met een lichaam dat hem niet altijd even goed volgt in zijn ambities.

“Ik dacht dat het beter ging worden,” vertelde hij eerder al in een interview. “Maar op een bepaald moment moet je eerlijk zijn met jezelf.” Die eerlijkheid bracht hem opnieuw naar het z!ekenhuis. Het dragen van een kniebrace bleek geen duurzame oplossing. De pijn kwam steeds terug, het lopen werd moeilijker, sporten onmogelijk. De artsen stelden uiteindelijk voor wat onvermijdelijk bleek: een nieuwe ingreep.

Opnieuw onder het mes

De operatie vond plaats in een z!ekenhuis in Herentals. Vanuit zijn z!ekenhuisbed liet Junior deze week van zich horen met een foto op zijn sociale media. Te zien was een volledig ingepakt been en een luchtig bijschrift: “Vallen en opstaan… Operatie is voorbij. Het opstaan kan terug beginnen, met koffie natuurlijk.” Geen drama, geen klaagzang — enkel droge humor en herkenbare zelfrelativering.

Toch is het duidelijk dat dit geen kleinigheid is. De operatie is ingrijpend geweest en de komende maanden zullen volledig in het teken staan van herstel en revalidatie. Een proces dat veel vraagt, niet alleen fysiek maar zeker ook mentaal. Wie tussen de regels leest, ziet hoeveel kracht het kost om keer op keer opnieuw te moeten beginnen.

Een warme familie als ruggensteun

Gelukkig hoeft Junior dit traject niet alleen te doorstaan. De Planckaerts staan bekend om hun hechte familiebanden. Ouders Eddy en Christa, zus Stephanie, broer Francesco — stuk voor stuk hebben ze in het verleden al getoond hoe sterk hun onderlinge verbondenheid is. Ze leven mee, steunen elkaar en zijn elkaars grootste fans.

Stephanie sprak in een eerder interview met bewondering over haar jongste broer: “Junior is een vechter. Hij klaagt nooit, zelfs niet als hij pijn heeft.” Die woorden blijken nu opnieuw van toepassing. Terwijl anderen misschien zouden klagen of hun frustraties zouden uiten, blijft Junior trouw aan zijn nuchtere levenshouding. De humor blijft overeind, ook al ligt zijn been dat voorlopig niet.

Een moeilijke balans tussen passie en gezondheid

De grote vraag is of Junior ooit definitief afscheid zal nemen van zijn liefde voor snelheid. Het lijkt een moeilijk voorstelbaar scenario. Zijn ogen beginnen nog altijd te glinsteren wanneer hij praat over motoren, snelle auto’s of rally’s. Maar zijn lichaam lijkt inmiddels een ander verhaal te vertellen. De signalen zijn duidelijk: gas terugnemen is geen optie meer, maar een noodzaak.

Toch is het moeilijk voor iemand met zoveel vuur in zich om dat vuurtje te temperen. Passie is immers niet iets wat je zomaar kunt afzetten. Het is iets wat je voortdrijft, motiveert en vormgeeft aan je identiteit. Maar zoals elke topsporter of liefhebber van fysieke uitdaging weet: luisteren naar je lichaam is net zo belangrijk als luisteren naar je hart.

De kracht van herstel

Wat Junior al meerdere keren heeft bewezen, is dat hij een enorm doorzettingsvermogen bezit. Zijn eerdere hersteltraject na de crash van vier jaar geleden werd gekenmerkt door discipline, uithoudingsvermogen en hoop. Hij gaf niet op, ook niet toen het moeilijk werd. Die mentaliteit zal hem ook nu weer helpen.

Revalidatie is vaak eenzaam werk. Uren in de fitnessruimte, oefeningen herhalen, frustraties over kleine tegenslagen. Maar het zijn precies deze momenten waarin je karakter wordt gevormd. Junior weet dat maar al te goed. Hij heeft het eerder gedaan, en hij zal het opnieuw doen — gesteund door zijn omgeving en met de nodige humor om alles dragelijk te houden.

Wat de toekomst brengt

De komende weken en maanden zal het vooral draaien om rust, herstel en weer leren vertrouwen op zijn lichaam. Of hij ooit nog op een motor zal stappen, blijft een open vraag. Misschien kiest hij voor een andere vorm van adrenaline. Misschien leert hij die drang op een nieuwe manier een plek te geven.

Wat wel vaststaat, is dat Junior niet stil zal blijven zitten. Creatief, ondernemend en met een hart vol plannen zal hij ook deze tegenslag omzetten in iets positiefs. Misschien wordt dit wel het moment waarop hij een andere kant van zichzelf ontdekt — één waar minder snelheid, maar meer stabiliteit centraal staat.

Conclusie: vallen, opstaan en doorgaan

Het verhaal van Junior Planckaert is er een van doorzettingsvermogen, kwetsbaarheid en hoop. Zijn traject herinnert ons eraan dat achter elk sterk imago een mens schuilt die ook tegenslag kent, pijn ervaart en soms opnieuw moet beginnen. Zijn eerlijkheid over dat proces maakt hem herkenbaar en geliefd bij een breed publiek.

Zijn humor, familieband en vechtersmentaliteit zorgen ervoor dat we met vertrouwen kunnen uitkijken naar wat hij in de toekomst nog zal brengen. En of dat nu op vier wielen is, achter de schermen of ergens helemaal anders: Junior zal altijd zichzelf blijven. En dat, meer dan wat ook, maakt hem bijzonder.