Familie Planckaert na acht jaar renoveren: “Het is mooi geweest – tijd voor rust en familie”

Acht jaar lang werkte de bekende familie Planckaert met hart en ziel aan het opknappen van hun droomkasteel in Frankrijk. Wat begon als een avontuurlijk plan, groeide uit tot een intensief en jarenlang renovatieproject waar het hele gezin bij betrokken werd. Van ouders tot kinderen, van kleinkinderen tot schoonfamilie – iedereen zette zich in om het kasteel weer tot leven te brengen.

Maar nu, na bijna een decennium van zwoegen, lijkt het einde van die renovatiemarathon in zicht. En met die afronding komt ook een duidelijk gevoel bovendrijven: het is genoeg geweest. Zowel Christa als Eddy Planckaert voelen dat de tijd rijp is om het rustiger aan te doen. “Nee, het is gezien onze leeftijd nu wel genoeg geweest,” klinkt het eerlijk uit de mond van Christa.

Van droom naar werk: de lange weg naar voltooiing

Het idee om een Frans kasteel op te knappen sprak jaren geleden tot de verbeelding. Voor de familie Planckaert, bekend van meerdere realityreeksen op televisie, was het een kans om opnieuw samen te bouwen aan iets tastbaars. Geen tijdelijke tv-format, maar een echt levensproject waarin iedereen zijn steentje kon bijdragen.

De familie pendelde jarenlang tussen België en Frankrijk, waarbij het werk aan de chalets in België afgewisseld werd met zware verbouwingsdagen aan het kasteel. Wat begon als een romantisch idee, werd al snel een dagelijkse realiteit van plannen, bouwen, slopen en weer opbouwen.

“Het heeft ons veel gegeven,” zegt Christa. “Maar het heeft ook veel gevraagd.”

Niet alleen de groten zijn moe – ook de kleintjes voelen het verschil

In een recent interview met Story laat Christa zich openhartig uit over de balans tussen werk en familie. Ze merkt dat niet alleen zij en Eddy toe zijn aan rust, maar dat ook de jongste generatie hun bedenkingen heeft bij de aanhoudende renovatiewerken.

“Vooral de kleinkinderen begonnen onlangs wat te protesteren,” vertelt ze. “Vroeger kwamen we naar Frankrijk voor vakantie, niet om te werken.” Die uitspraak raakt een gevoelige snaar – want waar het Franse avontuur ooit symbool stond voor samen zijn en onthaasting, lijkt het nu vooral te draaien om werk.

De kleinkinderen missen de momenten waarop alles nog eenvoudig was: samen zwemmen, wandelen, kampvuurtjes maken en eten zonder plannen te moeten overlopen. “We deden toen veel meer samen, en dat merkten ze ook,” aldus Christa. “Ze waren dan ook eventjes mistroostig.”

Een bouwproject als familieverhaal

Wat het project in Frankrijk zo bijzonder maakt, is dat het meer is dan alleen stenen en cement. Het kasteel is voor de Planckaerts een symbool geworden van doorzettingsvermogen, samenwerking en gedeelde dromen. Maar zelfs de mooiste projecten hebben grenzen – en ook die worden nu gerespecteerd.

Christa merkt dat Eddy steeds minder zin heeft in nieuwe bouwprojecten. “Ik merk ook aan Eddy dat hij niet meer uitkijkt naar nieuwe immobiliënprojecten,” vertelt ze. “Dat vuur is wat gaan liggen, en dat mag ook.”

De energie die jarenlang werd besteed aan het opbouwen van een plek, wordt nu stilaan ingeruild voor de behoefte aan rust, tijd met de kinderen en vooral: qualitytime.

De kentering: rust nemen zonder schuldgevoel

Voor een familie die altijd druk bezig is geweest – met werk, televisie, plannen en projecten – is het niet evident om toe te geven dat het genoeg geweest is. Toch gebeurt dat nu met veel waardigheid en zelfkennis. Christa spreekt helder uit wat velen op latere leeftijd voelen: dat het niet zwak is om te vertragen, maar juist wijs.

“We zouden zelf ook baat hebben bij wat meer tijd samen,” zegt ze. En dat is misschien wel de grootste les van het hele renovatieverhaal: dat een project pas echt geslaagd is als er ook ruimte overblijft voor het leven zelf.

Kijken naar morgen zonder altijd een nieuw doel

Wie de familie Planckaert een beetje kent, weet dat ze zelden stilzitten. Van Eddy’s wielerverleden tot Francesco’s tv-optredens en de ondernemingszin van Junior – er is altijd wel iets in beweging. Maar stilaan groeit ook het besef dat niet elk hoofdstuk eindigt met een volgend project.

Na het kasteel hoeft er geen nieuw groot plan meer te komen. Geen boerderij, geen nieuw bouwterrein, geen hotel in de Alpen. “We hebben geleerd om blij te zijn met wat er is,” vertelt Christa. “En dat is veel.”

Familie boven alles

In al die jaren bleven de kernwaarden van de familie onveranderd: samenhorigheid, verbondenheid en eenvoud. Het zijn die elementen die hen sterk maakten, niet alleen als gezin, maar ook als publieke persoonlijkheden. En het is precies dat wat ze nu willen terugvinden, niet in nieuwe muren of daken, maar in momenten met de (klein)kinderen.

Samen koken, lachen, verhalen vertellen, gewoon samen zijn – dat is waar het vandaag om draait. En dat besef maakt hen niet minder ambitieus, maar juist rijker in hun keuzes.

Tijd maken voor wat telt

“Onze agenda’s zitten nog steeds vol,” geeft Christa eerlijk toe. Er zijn tv-opnames, zakelijke verplichtingen en familieverantwoordelijkheden. Toch groeit de wens om bewust te kiezen voor kwaliteit boven kwantiteit.

“We willen er opnieuw zijn voor elkaar, zoals vroeger,” zegt ze. Geen overvolle werkweken meer in Frankrijk, maar misschien gewoon een weekend aan zee, een picknick in de Ardennen of een spelletjesavond met de kleinkinderen.

Het zijn geen grootse plannen – maar misschien zijn het juist die kleine dingen die nu het meeste betekenis krijgen.

---

Samenvattend: wat nu voor de familie Planckaert?

• Na acht jaar renoveren aan hun droomkasteel in Frankrijk voelt de familie dat het tijd is voor rust.

• Christa en Eddy geven aan geen nieuwe bouwprojecten meer te willen starten.

• De kleinkinderen missen de vakanties zonder werken, wat het gezin aan het denken heeft gezet.

• De focus verschuift van ambitie naar gezamenlijke momenten en qualitytime.

• Christa verwoordt het helder: “Het is mooi geweest.”

---

Een toekomst zonder bouwstof, maar met warmte

De familie Planckaert kiest niet voor stoppen, maar voor veranderen van ritme. Van renoveren naar reflecteren, van bouwen naar beleven. Hun verhaal blijft inspireren – niet alleen als bekend gezin op tv, maar vooral als mensen die durven zeggen: genoeg is genoeg.

En misschien is dat wel het mooiste slotstuk van hun kasteelverhaal: niet het eindresultaat van de renovatie, maar de herontdekking van elkaar.