Connect with us

algemeen

Ophef na uitspraken van Gordon over André Hazes: “Hij ging veel te ver”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Gordon haalt uit naar de verheerlijking van André Hazes en vergelijkt het met de ‘cancelling’ van Marco Borsato: ‘Waar is de balans?’

Gordon Heuckeroth, bekend om zijn uitgesproken meningen en vurige uitspraken, heeft opnieuw voor opschudding gezorgd. Tijdens een gesprek bij Yoursafe Radio liet de zanger, presentator en ondernemer zich uit over de manier waarop Nederland omgaat met het verleden van artiesten. Zijn kritiek richtte zich specifiek op de voortdurende verering van wijlen André Hazes en de keiharde val van Marco Borsato, die volgens Gordon allesbehalve eerlijk is verlopen.

Zijn opmerkingen zorgen voor verdeeldheid onder luisteraars én op sociale media. Want waar ligt de grens tussen eerbetoon en wegkijken? En wordt er in Nederland met twee maten gemeten als het gaat om het verleden van bekende Nederlanders?


Gordon: de stem die niet zwijgt

Gordon is al jaren een van de meest uitgesproken figuren in de Nederlandse media. Bekend van hits als Kon ik maar even bij je zijn en televisieprogramma’s als Hotter Than My Daughter en Geer & Goor, weet hij altijd zijn stempel te drukken. Zijn mening is zelden diplomatiek, maar juist die rauwe eerlijkheid maakt hem voor velen interessant.

Tijdens zijn gesprek bij Yoursafe Radio greep Gordon de gelegenheid aan om zijn ongenoegen te uiten over de manier waarop Nederland omgaat met de nalatenschap van André Hazes.


André Hazes: van icoon tot discussiepunt

Niemand zal het betwisten: André Hazes is een van de grootste volkszangers die Nederland ooit heeft gekend. Met klassiekers als Zij gelooft in mij, Kleine jongen en Bloed, zweet en tranen schreef hij muziekgeschiedenis. Jaarlijks eren tienduizenden fans hem tijdens evenementen als Holland Zingt Hazes, en zijn nalatenschap leeft voort in de optredens van zijn zoon, André Hazes Jr.

Maar Gordon plaatst een kritische kanttekening bij deze verheerlijking. Volgens hem is het tijd om eerlijker te kijken naar wie Hazes werkelijk was — ook als mens, los van zijn muzikale talent. “Een nationale held die op een kind van 14 lag,” aldus Gordon, verwijzend naar de relatie van Hazes met zijn latere vrouw Rachel, die op zeer jonge leeftijd met hem in contact kwam.


Een dubbele standaard?

Wat Gordon vooral dwarszit, is de schijnbare hypocrisie. Hij noemt het voorbeeld van Marco Borsato, die sinds de beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag (waarbij nog geen rechtszaak heeft plaatsgevonden) volledig is weggevallen uit de Nederlandse showbizz.

“Hij is niet eens veroordeeld, en hij is volledig gecanceld,” zegt Gordon. “En dan vieren we ondertussen iemand die in zijn leven dingen heeft gedaan waar je gerust vraagtekens bij mag zetten.”

De zanger raakt hiermee een gevoelige snaar. In een samenleving waar sociale media en publieke opinie steeds meer macht hebben, worden bekende mensen vaak onder een vergrootglas gelegd. Maar volgens Gordon is de maat waarmee men oordeelt niet altijd even consequent.


“Ik vond het een verschrikkelijke man”

Over Hazes zelf is Gordon glashelder: “Ik vond het een verschrikkelijke man.” Daarmee bedoelt hij niet zozeer de muzikale kant, maar de persoon achter het podium. Volgens Gordon wordt er selectief gekeken naar het verleden van mensen. Wanneer iemand geliefd is, zoals Hazes, wordt er minder kritisch gekeken naar gedragingen uit het verleden.

“Waarom mag de een alles en de ander niets? Waarom spreken we de ene man genadeloos aan op een vermoeden, en de ander niet eens op harde feiten die iedereen allang weet?” vraagt hij zich hardop af.


Sociale media reageren verdeeld

Gordons uitspraken blijven niet onopgemerkt. Op X (voorheen Twitter) en Instagram regent het reacties. Sommige mensen prijzen Gordon om zijn lef en eerlijkheid: “Eindelijk iemand die zegt wat we allemaal stiekem denken.” Anderen vinden dat hij te ver gaat: “Je haalt iemand naar beneden die zich niet meer kan verdedigen.”

Toch groeit de discussie. Want hoe gaan we als samenleving eigenlijk om met het verleden van beroemdheden? En waar ligt de lijn tussen iemand eren om zijn talenten en iemand vrijpleiten van zijn misstappen?


Muziek, moraal en herinnering

De situatie rond Hazes en Borsato maakt pijnlijk duidelijk hoe ingewikkeld het is om kunst te scheiden van de kunstenaar. Want hoe verhoud je je tot iemands nalatenschap als er ook een schaduwkant aan zit?

Volgens Gordon is het belangrijk om die discussie wel te voeren. Niet uit haat, maar uit eerlijkheid. “We hoeven Hazes niet te cancelen,” zegt hij, “maar we moeten wel eerlijk zijn over zijn verleden. En als we Marco al veroordelen zonder rechtszaak, laten we dan ook eerlijk zijn over mensen die wél dingen hebben gedaan die niet door de beugel konden.”


Marco Borsato: nog altijd in de wachtkamer

De situatie van Marco Borsato blijft ondertussen stil staan. Hoewel het Openbaar Ministerie heeft aangegeven dat er gewerkt wordt aan een zittingsdatum, is er nog steeds geen duidelijkheid. Volgens Shownieuws heeft Borsato’s advocaat, Carry Knoops, nog niet alle benodigde stukken ingeleverd, waardoor het proces vertraagd is.

Voor Borsato betekent dat een aanhoudende onzekerheid, waarin hij door het publiek al wel grotendeels is veroordeeld. Hij heeft zich teruggetrokken uit het publieke leven en er zijn geen optredens, interviews of nieuwe muziek meer geweest sinds de beschuldigingen naar buiten kwamen.


Gordon wil debat openen

Met zijn uitspraken roept Gordon op tot een eerlijker debat. Niet om mensen aan te vallen, maar om de balans te herstellen. Hij vindt dat het tijd is dat Nederland stopt met meten met twee maten. “Als we echt rechtvaardigheid willen, dan moeten we die toepassen op iedereen — niet alleen op wie ons goed uitkomt,” zegt hij tot besluit.


Tot slot: wat is gerechtigheid in de entertainmentwereld?

Het verhaal van Gordon, Borsato en Hazes raakt aan een groter thema: hoe gaan we als samenleving om met herinnering, schuld en heldenverering? Het is een ongemakkelijke discussie, maar wel een noodzakelijke.

Eén ding is zeker: Gordon heeft, zoals zo vaak, de knuppel in het hoenderhok gegooid. En of je het nu met hem eens bent of niet, zijn uitspraken zetten aan tot nadenken. Misschien is het tijd dat we als samenleving niet alleen stilstaan bij de muziek, maar ook bij het verhaal achter de artiest. En vooral: of we dat verhaal écht willen kennen — ook als het schuurt.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door De Telegraaf (@telegraaf.nl)

Charlotte de Vries (1990) is een ervaren journalist en redactrice met een specialisatie in maatschappelijke trends en digitale cultuur. Na haar studie Communicatiewetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam begon ze haar carrière bij een toonaangevend mediaplatform, waar ze zich verdiepte in de impact van technologie op de samenleving. Met haar scherpe analytische blik en talent voor storytelling groeide ze uit tot een invloedrijke stem in de journalistiek. Charlotte heeft gewerkt voor diverse nationale en internationale nieuwsmedia en is een vaste columnist bij meerdere opiniebladen. Haar focus ligt op sociale media, online desinformatie en de invloed van AI op journalistiek. Sinds 2024 is Charlotte een belangrijke kracht binnen ons redactieteam. Ze staat bekend om haar diepgravende achtergrondverhalen en scherpe interviews met experts. Naast haar werk als journalist geeft ze lezingen over digitale ethiek en mediageletterdheid. In haar vrije tijd is Charlotte een liefhebber van literatuur en stedentrips. Ze gelooft in de kracht van onafhankelijke journalistiek en zet zich in om complexe onderwerpen toegankelijk te maken voor een breed publiek.