Wendy van Hout kapot van verdriet na verlies van kind: ´Dit is zo onverwacht´

Wendy van Hout heeft op Instagram haar verdriet gedeeld over de beslissing van de rechter om haar jongste zoon slechts één keer in de twee weken te mogen zien. De vriendin van Peter Gillis is emotioneel over de situatie en laat haar gevoelens duidelijk blijken op sociale media.

“Een kind zonder moeder is als een vaas zonder bloemen”

Op Instagram Stories deelt Wendy een aangrijpende boodschap met een afbeelding van een moeder en zoon. ,,Een kind zonder moeder is als een vaas zonder bloemen. Een moeder is voor een kind nummer één!”, schrijft ze erbij. Haar woorden weerspiegelen het diepe verdriet dat ze ervaart na de uitspraak van de rechter.

Emotionele klap

De uitspraak komt hard aan voor Wendy. Volgens Juicechannel heeft de rechter bepaald dat haar ex-partner voldoende bewijs heeft geleverd dat Wendy in bepaalde zaken niet de waarheid heeft gesproken.

Hierdoor zou zowel de rechter als jeugdzorg de kant van de vader hebben gekozen. Wendy had deze beslissing totaal niet zien aankomen.

Eerder deelde ze namelijk nog dat haar zoon ‘door een fout’ niet meer bij haar woonde en dat ze hoopte dat dit hersteld zou worden. ,,Deze wordt hopelijk hersteld bij de uitspraak van de rechter”, liet ze toen weten.

Strijd om haar zoon

Voorheen was er een omgangsregeling waarbij hun zoontje de ene week bij haar was en de andere week bij haar ex. Maar volgens Wendy is deze situatie vorig jaar drastisch veranderd. In een interview met weekblad Story beschreef ze een ingrijpend moment waarin haar ex-partner hun zoon meenam zonder haar toestemming.

,,Mijn ex heeft mijn zoontje vorig jaar ontvoerd, toen hij bij mij was”, vertelde Wendy. ,,Hij stond opeens voor de deur, begon op de ramen te kloppen en naar ons zoontje te roepen. Mijn zoontje ging meteen naar de deur en wilde open doen.

Snel deed ik mijn voet tegen de deur, maar mijn ex forceerde met zijn schouder de deur, pakte ons kind op en zette hem in de auto. Dat is ontvoering! Ik heb meteen de politie ingeschakeld, maar die kon op dat moment niets doen vanwege capaciteitsgebrek.”

Hopen op een oplossing

Ondanks haar verdriet blijft Wendy vechten voor haar zoon. De situatie blijft ingewikkeld en emotioneel beladen, maar het is duidelijk dat ze haar hoop nog niet heeft opgegeven. De toekomst zal moeten uitwijzen of er een mogelijkheid is om de omgangsregeling in haar voordeel te laten aanpassen.

Voor nu blijft Wendy achter met een gebroken hart, terwijl ze haar gevoelens met de buitenwereld deelt. Haar volgers leven met haar mee, maar de juridische strijd lijkt nog niet voorbij.