Connect with us

Actueel

Jantje komt thuis en zegt dat hij een onvoldoende heeft

Mathematica kan soms aanvoelen als een vreemde taal, vooral voor kinderen die hun weg proberen te vinden tussen getallen, formules, en logica. Het is alsof je in een nieuwe wereld bent waar alles bekend lijkt, maar toch een andere draai heeft. Voor sommige kinderen brengt de worsteling met wiskunde niet alleen verwarring, maar soms ook een onverwacht moment van humor met zich mee.

Het verhaal gaat als volgt:

Een jongen komt thuis van school en vertelt zijn vader: “Ik heb vandaag een onvoldoende gekregen voor wiskunde.”

Zijn vader, verbaasd, vraagt: “Wat is er gebeurd?”

De jongen antwoordt: “Nou, mijn leraar vroeg me wat 3 keer 2 was, en ik zei 6.”

Zijn vader knikt en zegt: “Dat klopt toch?”

De jongen vervolgt: “Dat dacht ik ook. Maar toen vroeg ze me wat 2 keer 3 was.”

De vader, licht geïrriteerd, zegt: “Wat maakt dat nu uit? Het is toch hetzelfde?”

De jongen glimlacht en zegt: “Dat is precies wat ik zei!”

Deze kleine uitwisseling brengt een glimlach op het gezicht en laat zien hoe een eenvoudig misverstand toch grappige momenten kan opleveren, zelfs in de soms strenge wereld van getallen en rekenen. Het toont aan dat leren niet altijd een rechte lijn hoeft te zijn en dat er soms plezier te vinden is, zelfs wanneer het lijkt alsof we vastzitten.

BONUS: Een Ochtendroutine met een Verrassing

Naast verhalen over school en wiskunde bestaan er ook humoristische verhalen uit het dagelijks leven. Dit volgende verhaal gaat over een echtpaar dat, na jaren samen te hebben doorgebracht, nog steeds te maken heeft met kleine irritaties — en soms wraakplannen.

Er was een stel dat al jaren gelukkig getrouwd was. De enige wrijving in hun huwelijk ontstond ’s ochtends, wanneer de man elke dag uit bed kwam en steevast een luide scheet liet. Zijn vrouw werd erdoor gewekt en moest zelfs vaak naar adem happen door de scherpe geur.

Elke ochtend smeekte ze hem om er eens mee op te houden, omdat ze er behoorlijk ziek van werd. Maar hij zei dat hij er niets aan kon doen, dat het natuurlijk was, en dat hij niets nodig had om het te onderdrukken. Ze waarschuwde hem zelfs dat hij op een dag een scheet zou laten die zijn ingewanden eruit zou blazen.

Jaren verstreken en de man hield vast aan zijn routine. Op een kerst-ochtend, toen zijn vrouw de voorbereidingen trof voor het kerstdiner en hij nog boven lag te slapen, kreeg ze een onverwacht idee. Ze bekeek de ingrediënten voor het kerstdiner: de kalkoen, de lever, spiermaag, en overige ingewanden lagen netjes in een schaal. Geïnspireerd door zijn ochtendritueel, besloot ze deze in zijn onderbroek te verstoppen voor een kleine grap.

Zodra haar man wakker werd, deed hij zoals gewoonlijk zijn ochtendroutine, gevolgd door een luide schreeuw en verwoede voetstappen richting de badkamer. Zijn vrouw moest zich inhouden om niet te lachen terwijl hij zich wanhopig naar de badkamer haastte.

Na een tijdje kwam hij weer naar beneden met een schrikachtige blik en zijn gezicht vol ongeloof. De vrouw, spelend alsof ze van niets wist, vroeg bezorgd wat er aan de hand was.

Haar man zei: “Schat, je had gelijk… Ik heb jarenlang gedacht dat je overdrijft, maar je waarschuwing is eindelijk uitgekomen.”

Met moeite haar lach in te houden, vroeg de vrouw: “Wat bedoel je daarmee?”

Haar man antwoordde: “Nou, ik heb eindelijk een scheet gelaten die mijn ingewanden eruit blies, precies zoals je altijd zei. Maar met wat vaseline en geduld heb ik het gelukkig weer kunnen terugstoppen.”

Het verhaal eindigt met de vrouw die haar lach nauwelijks kan onderdrukken en de man die opgelucht lijkt dat hij, op zijn manier, de situatie onder controle heeft gebracht. Dit kleine verhaal laat zien hoe humor zelfs in de meest alledaagse situaties een onverwachte wending kan geven en ons eraan herinnert dat lachen, zelfs om een scheetgrap, soms de beste remedie is.

Deel dit verhaal gerust met vrienden voor een lach op hun gezicht!