“Ryan Finley zal de zaterdag in mei
2007 nooit vergeten. Het was een dag die niet alleen zijn leven,
maar ook dat van zijn naasten voorgoed veranderde. De herinnering
eraan laat iedereen die het verhaal hoort rillen. Dit verhaal zou zelfs de grootste
scepticus kunnen overtuigen van het bestaan van het lot. Op die
noodlottige dag trof Ryan zijn echtgenote, Jill, levenloos aan op
de vloer van hun huis. Zonder zichtbare verwondingen leek het op
een plotselinge hartstilstand. Ryan reageerde onmiddellijk en
begon met reanimatie terwijl hij op de ambulance wachtte. Ondanks
zijn pogingen reageerde Jill niet. In het ziekenhuis lukte het het
ambulancepersoneel om Jill te reanimeren met een defibrillator,
maar de situatie bleek ernstig. Door de tijd die ze zonder
bewustzijn had doorgebracht, had Jill ernstige hersenschade
opgelopen en werd ze in een kunstmatige coma geplaatst.
De dagen erna bracht Ryan door aan
het bed van zijn vrouw, hopend op een teken van herstel. Maar Jill
bleef in coma, zonder enig teken van ontwaken. Na weken van stilte en geen
verandering in Jill’s toestand, kreeg Ryan het verschrikkelijke
nieuws van de doktoren. Hij stond voor de hartverscheurende keuze om te
beslissen over het lot van zijn vrouw. ‘Dit is misschien wel de
slechtste dag van mijn leven. Ik moet beslissen over leven en
dood,’ deelde Ryan.”
Dit verhaal zou zelfs de grootste
scepticus kunnen overtuigen van het bestaan van het lot. Op die
noodlottige dag trof Ryan zijn echtgenote, Jill, levenloos aan op
de vloer van hun huis. Zonder zichtbare verwondingen leek het op
een plotselinge hartstilstand. 
Ryan reageerde onmiddellijk en
begon met reanimatie terwijl hij op de ambulance wachtte. Ondanks
zijn pogingen reageerde Jill niet. 
