”Mijn dochtertje van 3 jaar oud knijpt, slaat en treitert onze hond”

Het 3-jarige dochtertje van VROUW-lezeres Linda heeft geen al te beste relatie met de gezinshond.

Het meisje vertoont gedrag zoals knijpen, slaan en plagen tegenover de hond, wat bij Linda zorgen baart.

Ze vraagt zich af of dit gedrag ernstige consequenties kan hebben, vooral als de hond ooit zou terugbijten.

Linda deelde haar bezorgdheid met VROUW en merkte op: “Ze moet echt niets van hem hebben, knijpt hem, trekt aan zijn staart en geeft hem soms ook een paar tikken.

Het heeft wel iets weg van pesten.” Ze twijfelt echter of haar dochtertje hiermee kwaadwillige bedoelingen heeft en vreest ook voor de mogelijke gevolgen als de hond zich bedre!gd voelt.

Psycholoog Sonja Borgsteede legt uit dat kinderen van deze leeftijd nog niet het volwassen morele besef hebben en vaak handelen zonder empathie of diepgaand begrip van de gevolgen van hun daden.

Ze benadrukt dat kinderen voornamelijk experimenteren om reacties te verkennen, zonder goed of fout gedrag te begrijpen.

Hoewel het gedrag van het kind niet als “goed of fout” kan worden bestempeld, is het volgens Borgsteede essentieel dat moeder Linda normen en waarden aan haar dochter bijbrengt.

Ze moet het kind leren begrijpen dat haar acties gevolgen hebben voor anderen, zowel dieren als mensen.

Als het dochtertje de hond slaat, moet dit gedrag worden benoemd en gecorrigeerd om begrip en empathie te ontwikkelen.

Borgsteede waarschuwt ook voor de mogelijkheid dat zelfs een vriendelijke hond uiteindelijk kan reageren als hij zich bedre!gd voelt door voortdurend pestgedrag.

Het is van cruciaal belang om dit gedrag bij te sturen, aangezien de impact van een beet op een kind zowel fysiek als emotioneel zeer ingrijpend kan zijn.