Paul Jambers maakt collega´s genadeloos af: ´Tijdverlies voor de makers´

Paul Jambers, de gerenommeerde reportagemaker, heeft harde kritiek op het huidige televisielandschap. In de podcast Peter Van de Veire en de zandloper uit hij zijn frustratie over de hedendaagse tv-programma’s, die volgens hem weinig meer bieden dan herhaling en tijdverlies. De 80-jarige Jambers vindt dat de magie van het televisie maken verloren is gegaan, en hij is allesbehalve enthousiast over de richting die de media tegenwoordig inslaan.

Eindeloze herhalingen en tijdverlies

Jambers doet zijn kritiek meteen luid en duidelijk: “Het is tijdrovend en het is vaak ook, sorry dat ik het moet zeggen, voor de tv-makers tijdverlies.” Hij verwijst daarbij naar de vele programma’s waarin bekende Vlamingen onophoudelijk worden geconfronteerd met uitdagingen en tests. “Tegenwoordig moeten al die bekende Vlamingen weet ik veel welke proeven afleggen of één of ander traject doen. We hebben dat wel gezien, denk ik,” zegt hij stellig. Het lijkt er volgens Jambers op dat het publiek voortdurend wordt geconfronteerd met hetzelfde soort programma’s, wat leidt tot een gebrek aan vernieuwing.

Gebrek aan authenticiteit

Wat Jambers het meest stoort, is het verlies van authenticiteit. Hij gelooft dat televisie altijd gebaseerd moest zijn op echtheid, en dat wat er voor de camera gebeurt, ook moet gebeuren als de camera er niet is. “Mijn visie was: wat zich afspeelt voor mijn camera moet ook gebeuren wanneer er geen camera zou bij zijn,” vertelt hij. “Maar al die programma’s tegenwoordig, die worden de actie. Wat er voor de camera gebeurt is in functie van de camera gedaan. Als de camera er niet bij zou zijn, zou er niks gebeuren. Wel, voor mij is dat niet interessant.”

De paradox van de ‘Bekende Vlaming’

Naast zijn kritiek op de inhoud van de programma’s, heeft Jambers ook een scherp oog voor de rol van de zogenaamde ‘bekende Vlamingen’. Hij stelt dat de bekendheid van mensen tegenwoordig vaak niet gebaseerd is op talent of een bijzonder verhaal, maar simpelweg omdat ze op televisie komen. “Waarom is iemand nu zo bekend? Ja, omdat hij of zij op televisie komt. Maar wat kunnen die mensen soms? Wat zit daar achter?” Jambers lijkt zich steeds minder thuis te voelen in deze wereld. Hij voegt toe: “Het is een wereld waar ik mij niet langer in herken. Ik laat het aan mij voorbijgaan, Peter.”

Verlies van de essentie van televisie

Jambers’ uitlatingen wijzen op een diepere bezorgdheid over de kwaliteit van televisie en de impact van de moderne tv-industrie. Voor hem draait het bij televisie niet om de sensatie of het voortdurende genereren van content, maar om de kracht van authentieke verhalen die de kijker echt kunnen raken. De kritieken van Jambers reflecteren niet alleen zijn persoonlijke visie, maar geven ook een bredere kritiek op hoe de tv-industrie zich in de afgelopen decennia heeft ontwikkeld, van inhoud gedreven door vernieuwing naar een cultuur van herhaling en oppervlakkigheid.