Harrie (60) leeft al 30 jaar van een uitkering en noemt zichzelf een ‘budgetkoning’

Inleiding

De 60-jarige Harrie Plazier omschrijft zichzelf trots als een echte budgetkoning. Waar veel mensen dromen van een vaste baan of een goed salaris, koos Harrie bewust een ander pad. Al dertig jaar lang heeft hij geen betaald werk aangenomen en leeft hij van een bijstandsuitkering. Voor hem staat niet rijkdom of carrière centraal, maar vrijheid en een leven zonder verplichtingen.

Een bewuste keuze

Harrie geeft aan dat zijn levensstijl geen gevolg is van pech of tegenslag, maar van een weloverwogen keuze. “Mijn vrijheid en het gebrek aan verplichtingen zijn mogelijk gemaakt door mijn uitkering,” legt hij uit. Hij ervaart het als een manier om zelf de regie te houden over zijn dagen. Terwijl anderen zich elke ochtend naar hun werk haasten, kiest Harrie voor een rustig en eenvoudig bestaan.

Leven met een beperkt budget

Leven van een uitkering vraagt om discipline en creativiteit. Harrie noemt zichzelf daarom een budgetkoning. Hij let scherp op aanbiedingen, kookt zoveel mogelijk zelf en verspilt niets. “Ik koop nooit iets wat ik niet nodig heb. Daardoor hou ik overzicht en kom ik goed rond,” vertelt hij.

Daarnaast heeft hij geleerd om tevreden te zijn met minder. Luxe vakanties of dure spullen zijn voor hem geen noodzaak. Zijn geluk haalt hij vooral uit kleine dingen, zoals een wandeling in de natuur of een gezellig gesprek met buren.

Kritiek en reacties

Niet iedereen begrijpt Harrie’s levensstijl. Sommigen vinden het onterecht dat hij al decennia een uitkering ontvangt zonder de intentie om te werken. Harrie zelf trekt zich weinig aan van de kritiek. “Mensen mogen denken wat ze willen. Ik leef op mijn manier en voel me daar goed bij.”

Aan de andere kant zijn er ook mensen die bewondering hebben voor zijn bescheiden en stressvrije manier van leven. Zijn verhaal roept discussies op over de waarde van werk, persoonlijke vrijheid en de rol van sociale zekerheid.

Conclusie

Harrie Plazier is een man die bewust kiest voor eenvoud en vrijheid boven werk en inkomen. Al dertig jaar leeft hij van een uitkering en noemt hij zichzelf een tevreden budgetkoning. Zijn verhaal laat zien dat geluk niet altijd draait om een hoog salaris of materiële rijkdom, maar ook gevonden kan worden in een rustig leven met weinig verplichtingen.

Harrie valt op tussen degenen die een uitkering ontvangen, omdat de meeste mensen zich niet trots voelen over het feit dat ze financiële steun nodig hebben.

Velen zouden graag willen werken, maar om diverse redenen niet in staat zijn dat te doen.

Het contrast wordt scherper als er mensen zijn zoals Harrie, die op camera vertellen hoe ze bewust werken vermijden en er ook nog eens trots op zijn.

In een fragment van Omroep PowNed wordt Harrie Plazier geïnterviewd.

Hij vertelt vol trots over zijn levensstijl en hoe hij al jarenlang met een bijstandsuitkering rondkomt.

“Ik leef van een bijstandsuitkering. Dat doe ik al jaren, zonder uitzondering. En ik kan zelfs sparen, want ik ontvang ook huur- en zorgtoeslagen,” vertelt hij.

“Elke maand ontvang ik iets meer dan 1.200 euro. Van dat bedrag houd ik 300 euro over voor boodschappen, wat neerkomt op 10 euro per dag.

Ik besteed minder dan 10 euro per dag aan boodschappen, meestal zo’n zes tot zeven euro.” Harrie’s dagen worden voornamelijk gevuld met eten en drinken.

Ook deelde Harrie zijn vakantieroutine voor de zomer. ”Elke dag voelt voor mij als vakantie. Ik heb geen zorgen en geen verplichtingen, en daardoor heb ik vrijheid.”

Wanneer verslaggever Mark Baanders hem vraagt of hij zich niet schuld!g voelt over het feit dat werkende Nederlanders hem financieel ondersteunen, lijkt Harrie het niet veel te deren: ”Ja, dat is dan weer het standpunt van de VVD, dat je een profiteur bent. Maar ik bekijk het niet op die manier.”

Om zijn levensstijl te ondersteunen heeft Harrie vijf regels: “Ik drink niet, r00k niet, snoep niet, g0k niet en heb geen betaalde s*ks.” Hij geeft toe dat het laatste voor hem moeilijk was.

“Dat was mijn zwakke plek. Ik deed dat uit nieuwsgierigheid en om frustratie te uiten.”

Baanders confronteert Harrie met de financiële gevolgen van zijn levensstijl: “Ik geef 1.200 euro uit op een avond.”

Harrie maant Mark om geen roofbouw op zichzelf te plegen. “Als je over dertig jaar 30 bent, zou je uitgeput kunnen zijn.”

Mark reageert: “En dan zou ik ook dertig jaar van een uitkering kunnen leven.” Harrie lacht: “Ja, haha.”