Connect with us

algemeen

Bekende Nederlandse actrice onverwacht overleden in haar slaap

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Petra Laseur (85) overleden: een laatste groet aan een toneellegende

In alle stilte is actrice Petra Laseur op 85-jarige leeftijd 0verleden. Haar zoon Andreas Oerlemans bevestigde het verdrietige nieuws via persbureau ANP. Laseur, een van de meest gerespecteerde toneelactrices van haar generatie, is in de nacht van donderdag op vrijdag in haar slaap 0verleden. Ze was al enige tijd ernstig z!ek, maar koos ervoor om geen medische behandelingen meer te ondergaan. Haar 0verlijden markeert het einde van een rijk gevulde carrière en een leven dat volledig in het teken stond van kunst, theater en familie.

Een laatste wens en een bonusjaar

In 2023 maakte Petra Laseur haar z!ekte bekend. Wat haar precies mankeerde, hield ze bewust buiten de openbaarheid. Wel gaf ze aan dat het ging om een ongeneeslijke aandoening. In overleg met haar familie besloot ze de medische molen niet meer in te gaan. Liever richtte ze zich op de tijd die ze nog had, in plaats van op z!ekenhuisbezoeken en behandelingen.

Volgens haar zoon Andreas Oerlemans heeft die beslissing haar uiteindelijk een waardevol en intens jaar opgeleverd. “We hebben nog een prachtig jaar beleefd,” vertelt hij in een interview met het ANP. “Ze wilde heel graag nog het huwelijk van haar oudste kleinzoon meemaken en de 60e verjaardag van mij vieren. Dat is allebei gelukt. We noemen het een bonusjaar, en het was waarschijnlijk niet gebeurd als ze zich had laten behandelen.”

Decennia op het podium

Petra Laseur werd in 1938 geboren als dochter van actrice Mary Dresselhuys en theaterproducent Cees Laseur. Het toneel werd haar letterlijk met de paplepel ingegoten. Na haar opleiding aan de Toneelschool in Amsterdam in 1959 begon Laseur haar carrière bij De Nederlandse Comedie, een van de toonaangevende gezelschappen van die tijd. Ze zou in de decennia daarna uitgroeien tot een gevierd actrice, die in vrijwel alle grote Nederlandse toneelgezelschappen speelde, waaronder Globe, Toneelgroep Amsterdam en Het Nationale Toneel.

Met haar krachtige présence, heldere dictie en emotionele diepgang bracht ze generaties theaterpubliek in vervoering. Haar rollen in klassieke toneelstukken en moderne interpretaties werden steevast geprezen.

Bekroond met grote toneelprijzen

Petra Laseur was niet alleen geliefd bij het publiek, maar ook bij haar collega’s en de theaterkritiek. Haar talent bleef niet onopgemerkt. In 1969 won ze de Colombina voor haar bijrol in Oom Wanja, een klassieker van Anton Tsjechov.

In 1972 ontving ze haar eerste Theo d’Or, de hoogste Nederlandse toneelprijs voor een vrouwelijke hoofdrol, voor haar vertolking van Hedda Gabler. Negen jaar later, in 1981, ontving ze opnieuw deze prestigieuze prijs, dit keer voor haar rol in Groot en Klein, een stuk van de Duitse schrijfster Botho Strauß.

Met deze onderscheidingen trad ze definitief toe tot het rijtje van de allergrootsten binnen het Nederlandse toneel.

Van toneel tot televisie en film

Hoewel Laseur vooral bekend stond als toneelactrice, was ze ook te zien op televisie en in films. Zo speelde ze in de populaire tv-serie Dossier Verhulst (1987), waarin ze opnieuw bewees dat haar talent zich moeiteloos liet vertalen naar het kleine scherm.

In 2001 schitterde ze op het witte doek in de film Familie, een psychologisch drama dat haar veelzijdigheid nog eens onderstreepte. En in 2011 nam ze de rol van koningin Wilhelmina op zich in de langlopende musical Soldaat van Oranje. Zelfs op gevorderde leeftijd wist ze nog een krachtige indruk achter te laten.

Erfgoed van een theaterdynastie

Dat Petra Laseur op het podium thuishoorde, is geen toeval. Haar moeder, Mary Dresselhuys, wordt vaak aangeduid als de ‘grande dame’ van het Nederlandse toneel. Laseur trad in haar voetsporen, maar wist met haar eigen stijl en karakter een geheel eigen plek in het Nederlandse theaterlandschap te verwerven.

Haar familienaam werd synoniem met kwaliteit, klasse en toewijding aan het vak. In interviews liet ze zich regelmatig uit over het belang van toneel als kunstvorm en de verantwoordelijkheid die acteurs voelen ten opzichte van hun publiek.

Een laatste groet aan een icoon

De familie van Petra Laseur heeft laten weten dat de uitvaart zal plaatsvinden op vrijdag 18 april, in besloten kring. Toch krijgen bewonderaars en collega’s de gelegenheid om afscheid van haar te nemen. In Theater DeLaMar in Amsterdam wordt op die dag de Mary Dresselhuys-zaal — vernoemd naar haar moeder — opengesteld voor publiek.

Hier kunnen mensen een laatste groet brengen aan de actrice die decennialang het Nederlandse toneel verrijkte met haar unieke talent. Het symbolische karakter van deze locatie spreekt boekdelen. Het is een eerbetoon aan een vrouw die haar leven wijdde aan het theater, én aan de generatie die haar voorging.

Een vrouw met inhoud en impact

Petra Laseur stond niet bekend om mediastunts of opvallende uitspraken. Ze was een vakvrouw pur sang. Haar focus lag altijd op het inhoudelijke werk, op het spelen van rollen die iets te zeggen hadden. Ze koos haar projecten met zorg en had een groot respect voor haar medespelers en publiek.

In interviews liet ze zelden het achterste van haar tong zien, maar áls ze sprak, had dat gewicht. Ze sprak over ouder worden in een sector die vaak gericht is op jeugd, over de kracht van stilte in spel, en over het belang van continu blijven leren als acteur.

Een inspiratiebron voor nieuwe generaties

Voor jongere acteurs en actrices was Laseur een voorbeeld. Niet alleen vanwege haar indrukwekkende loopbaan, maar ook vanwege haar bescheidenheid, discipline en liefde voor het vak. Theateropleidingen verwezen regelmatig naar haar stijl van spelen als toonbeeld van klasse.

Ze inspireerde met haar vermogen om klein te spelen in grote verhalen, en met haar diepe inleving in personages die vaak worstelden met de grote levensvragen. Petra Laseur wist te raken — zonder effectbejag.

Een nalatenschap om te eren

Met haar 0verlijden verliest Nederland een van zijn meest toonaangevende toneelactrices. Maar haar nalatenschap leeft voort. In archieven, in herinneringen van theaterbezoekers, in de verhalen van collega’s, en in de harten van haar familie.

De keuze om geen strijd aan te gaan met haar z!ekte, maar om bewust te genieten van het leven dat haar nog restte, getuigt van dezelfde kracht en waardigheid die ze altijd op het toneel toonde. Ze koos haar eigen einde zoals ze haar rollen koos: doordacht, respectvol en betekenisvol.

Slotgedachte

Petra Laseur laat een indrukwekkende carrière achter waarin ze keer op keer bewees dat kwaliteit, toewijding en liefde voor het vak tijdloos zijn. In een wereld die vaak vluchtig is, herinnerde zij ons aan de kracht van vakmanschap en emotionele diepgang.

Op 85-jarige leeftijd heeft ze het podium verlaten, maar haar aanwezigheid zal nog lang voelbaar blijven. Voor iedereen die van theater houdt, is Petra Laseur niet zomaar een actrice, maar een icoon. Een vrouw die van betekenis was — en dat altijd zal blijven.

Charlotte de Vries (1990) is een ervaren journalist en redactrice met een specialisatie in maatschappelijke trends en digitale cultuur. Na haar studie Communicatiewetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam begon ze haar carrière bij een toonaangevend mediaplatform, waar ze zich verdiepte in de impact van technologie op de samenleving. Met haar scherpe analytische blik en talent voor storytelling groeide ze uit tot een invloedrijke stem in de journalistiek. Charlotte heeft gewerkt voor diverse nationale en internationale nieuwsmedia en is een vaste columnist bij meerdere opiniebladen. Haar focus ligt op sociale media, online desinformatie en de invloed van AI op journalistiek. Sinds 2024 is Charlotte een belangrijke kracht binnen ons redactieteam. Ze staat bekend om haar diepgravende achtergrondverhalen en scherpe interviews met experts. Naast haar werk als journalist geeft ze lezingen over digitale ethiek en mediageletterdheid. In haar vrije tijd is Charlotte een liefhebber van literatuur en stedentrips. Ze gelooft in de kracht van onafhankelijke journalistiek en zet zich in om complexe onderwerpen toegankelijk te maken voor een breed publiek.