Van rijkdom tot armoede: Ontdek hoe Frans (49) zijn hele leven verloor en nu in het bos slaapt

Frans Nieuwsland, een voormalige 49-jarige eigenaar van een succesvolle hengelsportwinkel in Den Haag, bevindt zich momenteel in een tragische situatie.

Na het verlies van zijn winkel is hij dakl00s geworden en brengt hij zijn nachten door in het bos, geconfronteerd met eenzaamheid en de kou.

“Ik ben alles kwijtgeraakt”, vertelt hij met droefheid aan het Algemeen Dagblad.

Vandaag is een zeldzame dag voor Frans, omdat hij de gelegenheid heeft om bij een vriendin te overnachten.

Hij is dankbaar voor deze tijdelijke oplossing, vooral omdat hij last heeft van zijn been.

Maar hij beseft dat het morgen weer terug naar het bos is. Het Algemeen Dagblad rapp0rteert zijn hartverscheurende verhaal.

Het wildkamperen in het bos is eigenlijk verboden, maar Frans zegt dat hij geen andere keuze heeft. Er is simpelweg geen betaalbare woning beschikbaar.

Voor de uitbraak van de cor0napandemie ging het goed met zijn hengelsportwinkel. Klanten uit het hele land kwamen naar zijn winkel om visgerei te kopen.

Echter, de pandemie bracht grote uitdagingen met zich mee. Hij moest zijn voorraad verkopen aan andere handelaren om de huur te kunnen betalen.

Toen zijn winkel weer open mocht, kwamen er nauwelijks klanten omdat hij geen nieuwe voorraad meer had.

Het geld dat hij ontving van de gemeente om nieuwe spullen te kopen, werd gebruikt om de vaste lasten van de winkel te dekken.

Inwoners van Den Haag hebben geprobeerd hem te helpen door middel van crowdfunding, maar helaas had dit niet het gewenste resultaat. Onlangs werd Frans gedw0ngen om het pand te verlaten.

Het verlies beperkte zich echter niet tot zijn winkel. Frans heeft ook zijn vrouw, kinderen, moeder en woning verloren.

“Ik ben echt alles kwijt. Het enige dat ik nog heb, is een rugzakje met kleding. Dat is mijn hele bezit. Ik heb alles meegemaakt wat je niemand toewenst.”

Frans brengt zijn nachten door in een slaapzak in het bos. Hij hoopt een kra*kpand te vinden als tijdelijke oplossing, maar hij beseft dat dit niet gemakkelijk zal zijn.

De gemeente dringt erop aan dat hij zich meldt bij dakl0zenopvang, maar hij weigert vanwege zijn joodse geloof, omdat hij daar niet de koosjere maaltijden kan krijgen die voor hem belangrijk zijn.

Frans staat voor een onzekere toekomst en weet niet hoe het verder moet. Hij is volledig afgekeurd en kan niet werken voor een werkgever.

Hij zal zich moeten aanmelden bij de dakl0zenzorg, waar 70% van zijn uitkering en 15% van zijn eventuele sch*lden worden ingehouden.

Hij zal moeten rondkomen van slechts 11 euro per week. “Ik wil niet bedelen, maar als het niet anders kan, zal ik mijn hand moeten ophouden in de binnenstad.”

De gemeente stelt dat ze er alles aan hebben gedaan om Frans te helpen en benadrukt dat er rekening wordt gehouden met dieetwensen in de dakl0zenopvang.

De toekomst blijft echter onzeker voor Frans, die nu de zware last van dakl00sheid en verlies draagt.